Η μελέτη προέβλεπε την κατασκευή ενός δικτύου για το Παλιό και πέντε ανεξάρτητων δικτύων για την υδροδότηση της πόλης Καβάλας, χωρίς τις νέες συνοικίες του Περιγιαλίου, της Καλαμίτσας και της Νεάπολης.
Στα τριάντα χρόνια που ακολούθησαν κατασκευάσθηκε ένα μεγάλο τμήμα των δικτύων που προέβλεπε η παραπάνω μελέτη, από τα οποία όμως ένα μικρό μέρος τέθηκε σε λειτουργία λόγω χρήσης σωλήνων από αμιαντοτσιμέντο (ΑΖ). Απεναντίας η υδροδότηση των νέων συνοικιών, Καλαμίτσας, Νεάπολης, Περιγιαλίου γίνονταν με αποσπασματικές μελέτες, πέραν της εγκεκριμένης.
Μετά την ίδρυση της Δ.Ε.Υ.Α.Κ., το 1984, επί Δημαρχίας του κ. Λευτέρη Αθανασιάδη και την ολοκλήρωση και θέση σε λειτουργία, το 1990, των πρώτων σημαντικότατων έργων αποχέτευσης (Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων πόλης Καβάλας, Κεντρικός Αποχετευτικός Αγωγός με τα Αντλιοστάσια Αποχέτευσης Ακαθάρτων Α1 –Α5, κ.λπ.), ξεκίνησε η προετοιμασία για την ανάθεση εκπόνησης της μελέτης αντικατάστασης του υφιστάμενου δικτύου ύδρευσης, το οποίο εμφάνιζε μια σειρά προβλημάτων που οφείλονταν κυρίως στο γεγονός ότι αποτελείται από ένα δαιδαλώδες σύστημα αγωγών διαφόρων υλικών (χυτοσίδηρο, χάλυβα, αμιαντοτσιμέντο, πλαστικό) ανεπαρκών διαμέτρων και κακής σχεδίασης.
Έτσι, το έτος 2000, επί Δημαρχίας του κ. Στάθη Εριφυλλίδη, ανατέθηκε η εκπόνηση της μελέτης ύδρευσης του Καποδιστριακού πλέον Δήμου Καβάλας, στον μελετητή Πολιτικό Μηχανικό κ. Αγγελούδη Άγγελο.
Από το 2005 έως και σήμερα, με Δημάρχους τους κ.κ. Στάθη Εριφυλλίδη – Κωστή Σιμιτσή – Δήμητρα Τσανάκα και Θόδωρο Μουριάδη αντικαταστάθηκε, στην πόλη της Καβάλας, το εσωτερικό δίκτυο ύδρευσης στις εξής περιοχές:
Περιγιαλίου (Βορειοδυτικός τομέας) – Αγίου Αθανασίου – Αγίου Κωνσταντίνου – Τιμίου Σταυρού – Παναγία – Ραψάνη – Χίλια – Υψηλή Ζώνη – Μέση Κεντρική Ζώνη – Κηπούπολη.
