Καταλήψεις χώροι ελευθερίας και αυτοοργάνωσης
Τα ξημερώματα της 22ης Ιούλη το κράτος πραγματοποίησε εκκένωση της κατάληψης 111 στην Θεσσαλονίκη, χρησιμοποιώντας πλήθος αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες στην συνέχεια σφράγισαν τον χώρο με θωρακισμένη πόρτα. Την ίδια μέρα, γνωστοποιήθηκε στην κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη επικείμενη εκκένωσή της, η οποία έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 27 Ιούλη. Η απειλή αυτή προστίθεται στην λίστα των κατασταλτικών ενεργειών που έχει δεχθεί η κατάληψη με πιο πρόσφατη την εμπρηστική επίθεση το 2018.
Τα ξημερώματα της 22ης Ιούλη το κράτος πραγματοποίησε εκκένωση της κατάληψης 111 στην Θεσσαλονίκη, χρησιμοποιώντας πλήθος αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες στην συνέχεια σφράγισαν τον χώρο με θωρακισμένη πόρτα. Την ίδια μέρα, γνωστοποιήθηκε στην κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη επικείμενη εκκένωσή της, η οποία έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 27 Ιούλη. Η απειλή αυτή προστίθεται στην λίστα των κατασταλτικών ενεργειών που έχει δεχθεί η κατάληψη με πιο πρόσφατη την εμπρηστική επίθεση το 2018.
Οι καταλήψεις ανέκαθεν αποτελούσαν χώρους όπου το αναρχικό κίνημα συγκροτούταν και οργάνωνε τις αντιστάσεις και τους αγώνες του. Χώροι όπου ιδέες όπως η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη δοκιμάζονταν στην πράξη, χώροι όπου τα κυρίαρχα μοντέλα της ιδιοκτησίας και του καταναλωτισμού έσπαγαν και όπου συντρόφια δοκίμαζαν να συνυπάρχουν έξω και πέρα από τις ιεραρχικές και εξουσιαστικές σχέσεις που κυριαρχούν τις κοινωνίες μας. Ήταν και είναι στιγμές από ένα μέλλον διαφορετικό από αυτό που μας παρουσιάζουν ως το μόνο δυνατό.
Η έντεκα δεν ήταν ούτε σιωπή, ούτε καταιγίδα.
Η έντεκα ήταν απλά ένα κομμάτι της ευρύτερης σιωπής πριν την καταιγίδα που πήραμε όρκο πως θα έρθει.
Μια σελίδα στους τόμους της κινηματικής ιστορίας, ένα αγκάθι,ένας ακόμη κρότος στη σιγή της αποξένωσης.
-Κατάληψη 111 και συντρόφια
Η επίθεση αυτή, τόσο για λόγους θεάματος, όσο και για την απενεργοποίηση δραστήριων κομματιών του ανταγωνιστικού κινήματος, εντάσσεται εμφανώς στην συνολικότερη επίθεση που εξαπολύει το κράτος σε όλους τους τομείς. Από την ακραία φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης με τις ανατιμήσεις, τα αντεργατικά νομοσχέδια που εξαϋλώνουν τις όποιες εναπομείνουσες εργατικές κατακτήσεις, την ασφυκτική αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα και της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, το νομοθέτημα για την απαγόρευση διαδηλώσεων και την σκλήρινση των συνθηκών εντός των φυλακών. Έρχεται σε μια εποχή οξείας κατασταλτικής αναβάθμισης, στα πλαίσια των λοκντάουν που επιβλήθηκαν ως διαχείριση της “υγειονομικής κρίσης” της Covid 19, με μπάτσους να συρρέουν σε όλους τους δημόσιους χώρους. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει τις σαρωτικές αλλαγές στο πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων βάζοντας ειδική δύναμη μπάτσων εντός τους. Σε μια εποχή που, συμβολικά και ουσιαστικά, η μετωπική σύγκρουση του κινήματος με την κυβέρνηση κεντρικοποιήθηκε στα πλαίσια της δίμηνης απεργίας πείνας του Δ. Κουφοντίνα πέρσυ και στο πλαίσιο της εν εξελείξει απεργίας πείνας του Γ. Μιχαηλίδη φέτος.
Η υπεράσπιση των κέντρων αγώνα είναι υπεράσπιση των ίδιων των αγώνων μας και των διεκδικήσεων μας.
Απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα που επιχειρεί να εξαφανίσει κάθε μορφή αντίστασης, να πάρουμε θέση μάχης, να περιφρουρήσουμε τις συλλογικές διεκδικήσεις και να οργανώσουμε την δικιά μας αντεπίθεση.
-Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου
Οι καταλήψεις και η υπεράσπισή τους έχουν σαφώς και έναν συμβολικό χαρακτήρα που δεν είναι αμελητέος. Η ανάγκη υπεράσπισής τους όμως ευρύτερα κινηματικά είναι πρακτική, καθώς αποτελούν ασφαλείς χώρους συγκρότισης του κινήματος υλικά και θεωρητικά, και κυρίως ουσιαστική, ώστε να παραμείνουν χώροι ελευθερίας και πειραματισμού.
