– Έχετε “επωμιστεί” τη συγγραφή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ποια είναι η “φιλοσοφία” της κυβερνητικής πρότασης του κόμματος και που αποσκοπεί η στρατηγική σας;
Στο επίκεντρο έχουμε θέσει την άμεση αντιμετώπιση των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας με μέτρα απέναντι στην ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, με ενίσχυση του εισοδήματος και ένα ολιστικό σχέδιο ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους.
Αυτό το τρίπτυχο είναι το ένα σκέλος του κυβερνητικού προγράμματος. Το άλλο σκέλος είναι ένα σχέδιο μακράς πνοής ώστε να μπούμε σε έναν νέο κύκλο οικονομικής ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή και σταθερότητα, δηλαδή μια περίοδο με αναδιανομή πλούτου και ισχύος υπέρ των εργαζόμενων τάξεων.
Πρέπει να επαναπροσδιοριστεί προς τα πάνω το ιστορικό όριο των αναγκών των εργαζόμενων τάξεων, να ξεφύγουμε από το καθοδικό σπιράλ της κοινωνίας των μηδενικών προσδοκιών.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με αναπαραστάσεις που έρχονται από το παρελθόν. Απαιτούνται δομικού χαρακτήρα παρεμβάσεις που θα απελευθερώνουν την ελληνική οικονομία από την παγίδα Μητσοτάκη, από τον κρατικοδίαιτο φιλελευθερισμό, τα πελατειακά δίκτυα, την διαφθορά, την εργαλειοποίηση θεσμών και κρατικών μηχανισμών. Αλλά και αποφασιστικές παρεμβάσεις για την αύξηση του μισθού και την ρύθμιση της αγοράς εργασίας, την οικοδόμηση ισχυρού κοινωνικού κράτους και την αποκατάσταση του κράτους δικαίου.
Το “Δικαιοσύνη Παντού” δεν είναι μόνο ένα σύνθημα, αλλά περιγράφει μια συνολικά ανταγωνιστική στρατηγική πέρα από τα αδιέξοδα του φιλελευθερισμού που κινητοποιεί τις παραγωγικές δυνάμεις, θα αξιοποιεί τον υπαρκτό δυναμισμό, τη συλλογική ευφυΐα και τις αυξημένες δεξιότητες της ελληνικής κοινωνίας.
– Τις επόμενες ημέρες πρόκειται να παρουσιάσετε ως κόμμα της πρόταση σας για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Τι προβλέπει το εν λόγω σχέδιο;
Θα γίνει παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, του πρώτου νόμου που θα φέρει προς ψήφιση η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση. Θα παρουσιαστεί το αποτέλεσμα μιας σε βάθος επεξεργασίας για τα κόκκινα δάνεια και την προστασία με βιώσιμο τρόπο της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης. Θα γίνει η ολοκληρωμένη παρουσίαση σε άμεσο χρόνο, αλλά το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του σχεδίου θα είναι η προστασία και όχι η ρευστοποίηση της περιουσίας των ευάλωτων νοικοκυριών και της μεσαίας τάξης με τους πιστωτές να είναι υποχρεωμένοι να διαπραγματευτούν βιώσιμη ρύθμιση με τους οφειλέτες.
– Η κυβέρνηση σας κατηγορεί εκ νέου για “λεφτόδεντρα”. Είναι κοστολογημένο το πρόγραμμα; Κοινώς, που θα βρείτε τα χρήματα για να εφαρμόσετε τις προεκλογικές σας εξαγγελίες;
Παρουσίασε ο Κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ πρόγραμμα με δημοσιονομικό αποτύπωμα περί τα 5 δισ. και η κυρίαρχη ρητορική το αντιμετώπισε ως μάνα εξ ουρανού. Παρουσιάζει σχέδιο με το ίδιο περίπου δημοσιονομικό αποτύπωμα για τον πρώτο χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και ξεκινά η μονότονη επανάληψη της ερώτησης για το που θα βρούμε τα λεφτά. Στην ουσία του πράγματος όμως, η κυβέρνηση μοιράζει ψίχουλα στην κοινωνία συνεχίζοντας να επιδοτεί την αισχροκέρδεια, ενώ το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ελάφρυνση της κοινωνίας με φορολόγηση των υπερκερδών σε ενέργεια και καύσιμα, τον δραστικό περιορισμό των απευθείας αναθέσεων, αυτή την απροκάλυπτη διασπάθιση δημόσιου χρήματος στους εκλεκτούς φίλους της κυβέρνησης και το μητρώο στελεχών της ΝΔ και φυσικά τον ανασχεδιασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.
– Πως μπορεί να υλοποιηθεί ένα αριστερό πρόγραμμα, όταν το πλαίσιο της ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης δημιουργούν εκ των πραγμάτων “δομικούς” περιορισμούς στην άσκηση αριστερής πολιτικής;
Η αρχιτεκτονική των υπερτοπικών θεσμών που μετέχει η χώρα έχουν ως κεντρικό στόχο την έκθεση των επιμέρους κεφαλαίων στον διεθνή ανταγωνισμό, την πειθάρχηση στη δημοσιονομική ορθοδοξία και τελικά την εντατικότερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων τάξεων. Τα όρια αυτής της κατάστασης δοκιμάστηκαν σοβαρά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και κατά την διαχείριση της πανδημίας, αλλά και των σοβαρών πληθωριστικών πιέσεων. Αυτό που έχουμε ανάγκη στην Ευρώπη σήμερα είναι ένα προοδευτικό μέτωπο με ευρείες συμμαχίες στον κόσμο της δουλειάς, τη νεολαία που θα διεκδικεί και περισσότερη αλληλεγγύη όχι μόνο, όταν θα πρέπει να κατέβει ο θερμοστάτης στην Κεντρική Ευρώπη. Τα παραπάνω όμως δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν ευελιξίες και δυνατότητες στο εθνικό επίπεδο. Δεν είναι οι ευρωπαϊκοί δομικοί περιορισμοί που επιβάλλουν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να κράτα καθηλωμένο το μισθό, να μην μειώνει το ΦΠΑ ή να μην προχωρά στην έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών στην ενέργεια και τα καύσιμα ή να κάνει απευθείας αναθέσεις και να καλλιεργεί νοσηρά φαινόμενα τύπου Πάτση και Νικολάου. Σε τελευταία ανάλυση είναι ο εσωτερικός πολιτικός συσχετισμός που καθορίζει κάθε φορά την κατεύθυνση των πολιτικών.
– Αναφορικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών, πέρα από τις κυβερνητικές ευθύνες που υπάρχουν, εκτιμάτε πως αυτή η δυσώδης υπόθεση οδηγεί σε απαξίωση το σύνολο του πολιτικού συστήματος; Καλλιεργείται συχνά ένα κλίμα ότι “αυτά πάντα γίνονταν”.
Όχι, δεν γίνονται πάντα «αυτά». Δεν μπορούμε να προσπερνάμε τις βαρύτατες κυβερνητικές ευθύνες και προσωπικά του Κ. Μητσοτάκη γιατί, αν τις προσπερνάμε, τότε δημιουργούμε το πλαίσιο της κανονικοποίησης αυτής της πρωτοφανούς εκτροπής. Οι ευθύνες αυτού του ξεδιάντροπα αντιδημοκρατικού καθεστώτος που έφτασε μέχρι το σημείο να χρησιμοποιεί μαφιόζικες μεθόδους είναι υπαρκτές, απαράγραπτες και θα αποδοθούν. Ακριβώς και για να αποκαθιστούν την χαμένη τιμή του πολιτικού συστήματος. Η κρίση αντιπροσώπευσης δεν σχετίζεται μόνο με την οικονομική αλλά και με τα πελατειακά δίκτυα, τη διαπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας με τις οικονομικές ελίτ που απαξιώνουν λειτουργίες και κανόνες και τελικά ταπεινώνουν την ίδια την κοινωνία. “Αυτά γίνονται”, όταν η εκτελεστική εξουσία επιβάλλει άθλιες πολιτικές και χρησιμοποιεί άθλιες πρακτικές για να το καταφέρει. Η οργή που εκδηλώνεται στην ελληνική κοινωνία είναι αθροιστική. Η κοινωνική πλειοψηφία βιώνει την κλοπή στο ράφι του σουπερμάρκετ και ταυτόχρονα βλέπει την καταρράκωση της δημοκρατίας και τον διασυρμό της χώρας. Είναι πραγματικά δική μας ευθύνη αυτή η οργή να μην οδηγήσει στην πολιτική παραίτηση και την ισοπέδωση των διαφορών αλλά να βρει δημοκρατική και αριστερή διέξοδο για να βγει η κοινωνία και η δημοκρατία από την παγίδα Μητσοτάκη.
– Είναι εφικτός ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για κυβέρνηση συνεργασίας από τις κάλπες της απλής αναλογικής; Μιας και το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει τον λεγόμενο “διμέτωπο”.
Εμείς απευθυνόμαστε στους πολίτες και λέμε ότι ο Κ. Μητσοτάκης ζητάει δεύτερες και τρίτες εκλογές για να συνεχίσει να κυβερνά με την ίδια αλαζονεία, τον ίδιο αυταρχισμό, την ίδια περιφρόνηση σε πολίτες και θεσμούς. Εμείς απευθυνόμαστε στους πολίτες με προγραμματικές δεσμεύσεις και λέμε ότι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στις εκλογές με απλή αναλογική, είναι η ψήφος που θα δώσει κυβέρνηση την επόμενη ημέρα των εκλογών, άρα είναι ψήφος σταθερότητας. Σε αυτό το προσκλητήριο θα απαντήσουν πρώτα και κυρίαρχα οι πολίτες και τότε όλοι θα κληθούν να αναλάβουν και την κοινωνική και την ιστορική ευθύνη που τους αναλογεί.
