“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2025”
Η Ανάσταση του λαού της Μακεδονίας
———————————————————————-
Ήταν η ανάσταση του λαού της Μακεδονίας ο Ιούνιος του 1913. Η Καβάλα ένιωθε τον αέρα της λευτεριάς. Αιώνες σκλαβιάς έμεναν στο παρελθόν και μια νέα σελίδα άνοιγε για την πολύπαθη αυτή γωνιά της Ελλάδας.
Ήταν χρόνια δύσκολα αυτά τα πρώτα του αιώνα. Οι Τούρκοι καταλάβαιναν ότι έρχεται το τέλος της κυριαρχίας τους στην περιοχή και γίνονταν ολοένα πιο σκληροί, αν και προσπαθούσαν κάποιοι από αυτούς “Νεότουρκοι” να δείξουν ένα νέο “συνταγματικό” πρόσωπο. Η έλευση των Βουλγάρων, το φθινόπωρο του 1912 άλλαξε προς το χειρότερο τα δεδομένα. Οι πρώην “σύμμαχοι” των Ελλήνων στους Βαλκανικούς πολέμους έγιναν σκληροί κατακτητές και διώκτες του Ελληνικού στοιχείου.
Ο στόχος τους γνωστός, αλλοίωση των δημογραφικών δεδομένων στην περιοχή.
Οι Βούλγαροι το καλοκαίρι 1913 περίμεναν την Ελληνική επίθεση, δια θαλάσσης αφού το Ναυτικό κυριαρχούσε στα νερά του Αιγαίου. Τα Βουλγαρικά πυροβόλα, από τα βουνά του Συμβόλου όρους προσπαθούν, ματαίως, να πλήξουν τα Ελληνικά πλοία.
Αντίθετα υπέστησαν σημαντικές ζημιές από τα κανόνια του Ελληνικού στόλου. Την ίδια στιγμή ο Ελληνικός στρατός αναγκάζει του Βουλγάρους που είχαν στρατηγικές θέσεις στα περάσματα του Στρυμόνα και του Παγγαίου να συμπτυχθούν.
Ο Ελληνικός στόλος αγκυροβολεί στη Θάσο και στην πόλη της Καβάλας οι σκόπιμες διαδόσεις του Ελληνικού στοιχείου μιλούν για απόβαση στην Καβάλα μεγάλων τμημάτων του Στρατού που “μεταφέρουν” τα Ελληνικά πλοία. Ναυαρχίδα του Στόλου το Θωρηκτό Γ. ΑΒΕΡΩΦ , επιβαίνει σε αυτό ο Στόλαρχος Παύλος Κουντουριώτης.
Οι Βούλγαροι, στην πόλη, διακατέχονται από πανικό. Φροντίζουν όμως να συλλάβουν τους επιφανείς πολίτες της Καβάλας αλλά και να τοποθετήσουν εκρηκτικά σε κτίρια της πόλης.
Ο Στόλαρχος Παύλος Κουντουριώτης γνωρίζει ότι οποιαδήποτε απόβαση θα ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα σε μια περιοχή που οι Βούλγαροι είχαν φροντίσει να τοποθετήσουν νάρκες. Τότε βάζει σε εφαρμογή ένα σχέδιο όπου άδεια μεταγωγικά πλοία εμφανίζονται στον κόλπο της Καβάλας, την νύχτα δε, τα πλοία αυτά να ανταλλάσσουν σκόπιμα σήματα φωτός με τα πλοία του στόλου.
Το θωρηκτό “Ύδρα” δίνει την εντύπωση ότι καλύπτει απόβαση ανατολικά της πόλης , οι Βούλγαροι με προβολείς προσπαθούν να δουν τι συμβαίνει. Νιώθουν ότι θα “εγκλωβιστούν” από τους Έλληνες έτσι αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την πόλη παίρνοντας ως “ασπίδα” ομήρους τις αρχές της Καβάλας και τον επίσκοπο Μυρέων Αθανάσιο.
Στις εικόνες ο επίσκοπος Μυρέων Αθανάσιος, το αντιτορπιλικό “ΔΟΞΑ” στο κόλπο της Καβάλας, η σημερινή οδός Ομονοίας την εποχή εκείνη.
