Χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στεφάνου τελέστηκε το πρωί της Κυριακής 19 Οκτωβρίου 2025 η επίσημη δοξολογία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Καβάλας και η επιμνημόσυνη δέηση στην προτομή του Παύλου Μελά, στον Δημοτικό Κήπο, προς τιμήν των αγωνιστών του Μακεδονικού Αγώνα.
Ακολούθησε ο πανηγυρικός της ημέρας από τον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων, Αλέξη Γούλα.
Εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε η κατάθεση στεφάνων από τους εκπροσώπους των πολιτικών αρχών της Καβάλας, τους επικεφαλής της στρατιωτικής ηγεσίας και των σωμάτων ασφαλείας του τόπου μας και τους εκπροσώπους πολιτιστικών συλλόγων της πόλης.
Στις εκδηλώσεις για την Ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα παρέστησαν ο Δήμαρχος Καβάλας, Θόδωρος Μουριάδης, συνοδευόμενος από τους Αντιδημάρχους Τεχνικών Έργων, Αλέξη Γούλα, Πολιτισμού, Απόστολο Μουμτσάκη, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Αλληλεγγύης και Πρόνοιας, Έλσα Βακιρτζή και Τουρισμού, Παναγιώτη Αγγελίδη, οι βουλευτές της ΝΔ, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Γιάννης Πασχαλίδης, Μακάριος Λαζαρίδης και Αγγελική Δεληκάρη, ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας, Θόδωρος Μαρκόπουλος, ο Αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης ΑΜΘ, Αλέξανδρος Ιωσηφίδης, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Υποστράτηγος ε.α. Αλέξανδρος Σιρίτογλου και πλήθος κόσμου.
—————————————————————————————-
ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ Λ.Α.Φ. ΚΑΒΑΛΑΣ
—————————————————————————————-
———————–
Μετά το πέρας της τελετής στον Δημοτικό Κήπο Καβάλας, έλαβε χώρα στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Καβάλας η τιμητική εκδήλωση στη μνήμη του Υποστράτηγου ε.α. Αθανασίου Δασκαρόλη, ο οποίος διετέλεσε διοικητής της ΧΙ Μεραρχίας Πεζικού από τον Νοέμβριο του 1951 έως τον Δεκέμβριο του 1953. Στην παραπάνω τελετή παραβρέθηκαν και τιμήθηκαν από τον διοικητή της 20ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, Υποστράτηγο, Ηλία Κωστάκη και τον Δήμαρχο Καβάλας, Θόδωρο Μουριάδη, οι ανιψιοί του Υποστρατήγου ε.α. Αθανασίου Δασκαρόλη, Πάνος και Νίκος Δασκαρόλης.
Ο κ. Μουριάδης, κατά τη διάρκεια του σύντομου χαιρετισμού του, σημείωσε πως η προσφορά του Αθανασίου Δασκαρόλη στην Καβάλα ήταν πολύ ουσιαστική σε όλα τα επίπεδα, καθώς, εκτός από την άσκηση των στρατιωτικών του καθηκόντων, συμμετείχε ενεργά στην κατασκευή ορισμένων σημαντικών έργων υποδομής στην ευρύτερη περιοχή. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει και τον Διοικητή της 20ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, διότι, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, με τις παρεμβάσεις και τις εκδηλώσεις που διοργανώνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προβάλλει στο ευρύ κοινό την ιστορία της Καβάλας.
Για τη ζωή και το έργο του Αθανασίου Δασκαρόλη μίλησε ο ερευνητής τοπικής ιστορίας, Κώστας Παπακοσμάς.
—————————————————————————————-
ΔΗΛΩΣΕΙΣ
—————————————————————————————-
————–
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΟΥΡΙΑΔΗΣ:
“Σήμερα τιμούμε τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Σήμερα τιμούμε τον Μακεδονικό Αγώνα που δόθηκε για να κρατηθεί η ελληνικότητα της Μακεδονίας, τόσο απέναντι στην οθωμανική κυριαρχία, όσο και απέναντι στις επιδρομές των Βουλγάρων κομιτατζήδων, οι οποίοι προσπάθησαν να αλλοιώσουν το δημογραφικό της περιοχής μας.
Τιμή και δόξα στους ένδοξους νεκρούς μας”.
—————————————————————————————-
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ και
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΥΤΙΚΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
ΚΑΒΑΛΑΣ, ΑΛΕΞΗΣ ΓΟΥΛΑΣ
– ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ –
—————————————————————————————-
“Πως να χωρέσει κάποιος σε 5 λεπτά τους αγώνες, τις θυσίες, το καθήκον και το αίμα που προσέφερε ο Μακεδονικός Αγώνα στην ελευθερία της Ελλάδας;
Ο Μακεδονικός Αγώνας (1904–1908) υπήρξε μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του ελληνισμού. Ήταν η ένοπλη, αλλά και πνευματική προσπάθεια του ελληνικού λαού να διασφαλίσει τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας, η οποία τότε βρισκόταν υπό Οθωμανική κυριαρχία και ήταν πεδίο σύγκρουσης με βουλγαρικές και σερβικές διεκδικήσεις.
Την εποχή εκείνη, η Μακεδονία ήταν μια πολυεθνοτική περιοχή. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή, και οι γειτονικοί λαοί προσπαθούσαν να επιβάλουν την επιρροή τους. Οι Βούλγαροι χρησιμοποίησαν ένοπλες ομάδες, τους κομιτατζήδες, για να εκφοβίσουν τον πληθυσμό και να τον στρέψουν προς τη Βουλγαρική Εξαρχία.
Η Ελλάδα οργάνωσε ένοπλα σώματα, με γνωστούς καπετάνιους, και παράλληλα ενίσχυσε την παιδεία και την εκκλησία. Δάσκαλοι, ιερείς και προύχοντες στάθηκαν δίπλα στους μαχητές, ώστε ο ελληνικός πληθυσμός να διατηρήσει την ταυτότητά του.
Ποια ήταν όμως η σημασία του Μακεδονικού Αγώνα;
Πρώτα προστάτευσε τον ελληνισμό της Μακεδονίας. Στη συνέχεια εδραίωσε το δικαίωμα της Ελλάδας να συμμετάσχει στις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Επίσης δημιούργησε το έδαφος για την απελευθέρωση της Μακεδονίας στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912–1913). Τέλος ένωσε τον λαό γύρω από το όραμα της εθνικής ολοκλήρωσης.
Η αξία του Μακεδονικού Αγώνα για τη σημερινή Ελλάδα, δεν ήταν απλώς μια στρατιωτική σύγκρουση· ήταν ένας αγώνας για την ελευθερία, την ταυτότητα και την ενότητα του έθνους. Οι θυσίες των αγωνιστών μας θυμίζουν ότι η ελευθερία δεν είναι δεδομένη, αλλά καρπός αγώνα και προσφοράς.
Επιγραμματικά θ’ αναφέρω κάποιες μορφές που ξεχώρισαν, και που χωρίς αυτούς όλα θα ήταν διαφορετικά. Αυτοί προέρχονταν τόσο από τον ένοπλο αγώνα όσο και από τον πνευματικό, εκκλησιαστικό και εκπαιδευτικό τομέα.
Ένοπλος Αγώνας.
Παύλος Μελάς. Ίσως η πιο εμβληματική μορφή. Ο θάνατός του το 1904, συγκίνησε τον ελληνικό λαό και έδωσε ώθηση στον Αγώνα.
Γερμανός Καραβαγγέλης. Μητροπολίτης Καστοριάς, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση και στήριξη των ελληνικών σωμάτων.
Καπετάν Κώττας (Κώττας Χρήστου). Τοπικός Μακεδόνας οπλαρχηγός, που αγωνίστηκε υπέρ του ελληνισμού.
Τέλλος Άγρας (Σαράντος Αγαπηνός). Υπολοχαγός που έγινε θρύλος για τη δράση και τη θυσία του στη λίμνη των Γιαννιτσών.
Ιωάννης Δεμέστιχας (Καπετάν Νικηφόρος). Αξιωματικός του ναυτικού, οργάνωσε αντάρτικα σώματα.
Αθανάσιος Μπρούφας, Μητροπολίτης Καστορίας και Φλώρινας. Στήριξε πνευματικά και οργανωτικά τον αγώνα.
Καπετάν Γαρέφης (Αντώνης Μίγγας). Από την Εύβοια, σκοτώθηκε ηρωικά στη μάχη στο Γαρέφι.
Καπετάν Βάρδας (Περικλής Δεληγιάννης). Αξιωματικός που έδρασε στην περιοχή Καστοριάς και Φλώρινας.
Καπετάν Κοντογούρης (Γεώργιος Κατεχάκης). Κρητικός, με μεγάλη δράση στη Μακεδονία.
Καπετάν Βολάνης (Δημήτριος Δούκας). Από την Κρήτη, αγωνίστηκε στη δυτική Μακεδονία.
Πολλοί εθελοντές από την Κρήτη και τη Μάνη, παραδοσιακά περιοχές με αντάρτικη παράδοση, πήραν μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Οι Κρητικοί ιδίως θεωρούνται «η ψυχή» του Αγώνα λόγω του μεγάλου αριθμού και της μαχητικότητάς τους.
Εκκλησία και Πνευματικός Αγώνας
Ο Ίωνας Δραγούμης. Διπλωμάτης και διανοούμενος, βοήθησε στην οργάνωση και στήριξε ιδεολογικά τον Αγώνα.
Ο Λάμπρος Κορομηλάς. Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη, συντόνισε τον αγώνα από πολιτικής πλευράς.
Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος Σμύρνης, (τότε στη Δράμα) είχε ενεργό ρόλο στην ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας.
Ατέλειωτος ο κατάλογος. Αμέτρητοι οι ήρωες. Αξέχαστες οι θυσίες.
Σ’ εμάς μένει ένα καθήκον ιερό.
Να μην τους ξεχνάμε ποτέ, και οι πράξεις μας να τιμούν τη μνήμη τους.
Έτσι θα γαληνεύουν όπου κι αν βρίσκονται, έτσι οι επόμενες γενιές θα μαθαίνουν πως καμία Ελευθερία δεν έρχεται μόνη της χωρίς αγώνες κι απώλειες.
Αθάνατοι”.
—————————————————————————————-
ΟΜΙΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ
ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΚΟΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟ Ε.Α. ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΑΣΚΑΡΟΛΗ
—————————————————————————————-
“Θα γυρίσω το χρόνο πίσω, στον Αύγουστο του 1949, ο εμφύλιος σπαραγμός μόλις έχει τελειώσει οι πληγές όμως είναι βαθιές. Με διαφορετικά συναισθήματα οι πολίτες βλέπουν τα γεγονότα.
Ο Στρατός έχει αναδιοργανωθεί με την βοήθεια , αρχικά των Εγγλέζων, και στη συνέχεια των Αμερικάνων και η παρουσία του είναι ιδιαίτερα έντονη στη Βόρεια Ελλάδα όπου κυριαρχεί ένα έντονο μετά εμφυλιακό κλίμα και ταυτόχρονα ψυχροπολεμικό.
Στην Καβάλα , την εποχή εκείνη, έχει την έδρα της η 7η Μεραρχία Πεζικού στεγάζεται δε , η διοίκηση της, στο κτίριο απέναντι από το Γυμνάσιο Αρένων (σημερινό πρώτο Γυμνάσιο στην οδό Κωνσταντινίδη Ποιητού). Πολλοί οι στρατιώτες αλλά και οι Αξιωματικοί που υπηρετούν εδώ. Ανάγκη δημιουργίας και ενός χώρου σίτισης αλλά και ψυχαγωγίας των Αξιωματικών. Οι στρατιωτικοί ζητούν αυτό να γίνει στο κέντρο της πόλης. Αναζητούν χώρο και απευθύνονται στον Δήμο Καβάλας. Ήδη έχουν βρει ένα δημοτικό οικόπεδο απέναντι από τον Δημοτικό Κήπο.
Η τεχνική υπηρεσία του Δήμου συντάσσει τα σχετικά σχέδια και ο τότε Δήμαρχος Μιχαήλ Λολίδης κάνει εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο για την παραχώρηση του χώρου 265 τ. μ. . Στο εισηγητικό του σημείωμα αναφέρει ότι ο χώρος είναι μικρός αλλά περιβάλλεται από: “ελευθέρας επιφανείας ανηκούσης εις την Δ.Α.Π. δύναται δε μετά την παραχώρησιν υπο της Στρατιωτικής Αρχής να αιτηθή η τακτοποίησις του οικοπέδου …”.
Χαρακτηριστικός όμως είναι και ο επίλογος της εισηγήσεως : “ Δράττομαι της ευκαιρίας να τονίσω ότι η παραχώρισις οικοπέδου εις το σημείον τούτο δι ανέγερσιν μεγαλοπρεπούς κτιρίου και δη προοριζομενου δια τον Στρατόν ου μόνον είναι χειρονομία ευγενής απέναντι εκείνων εις τους οποίους οφείλεται ευγνωμοσύνη δια τας προς το Έθνος υπηρεσίας των, αλλά εξαιρετικώς εξυπηρετική των συμφερόντων της πόλεως, εις την οποίαν θα ανήκει το κτίριον τούτο και θα αποτελέσει κόσμημα κεντρικού συγκροτήματος αυτής, ανεξαρήτως του ζητήματος δημιουργίας και οικοδομικής εργασίας δια την πόλιν..”. Δύο χρόνια μετά ο Δήμος Καβάλας με την 117η πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου την 6η Φεβρουαρίου του 1951 εγκρίνει την δωρεάν χορήγηση νερού στην Στρατιωτική Λέσχη. Την ίδια εποχή στην περιοχή έρχεται η 11η Μεραρχία Πεζικού με εκατοντάδες άνδρες και αξιωματικούς έχει δε την ευθύνη κάλυψης της Ελληνοβουλγαρικής μεθορίου.
Ο αξιωματικός Αθανάσιος Δασκαρόλης προήχθη, τότε το 1951, σε υποστράτηγο και ανέλαβε την διοίκηση της ΧΙ Μεραρχίας Πεζικού με έδρα την Καβάλα (Νοέμβριος 1951-Δεκέμβριος 1953).
Κατά την παραμονή του στην Καβάλα, ο Δασκαρόλης θέλησε να κατασκευάσει έναν τσιμεντένιο σταυρό στο ψηλότερο σημείο της πόλης, καθώς ανάλογους σταυρούς τοποθετούσαν σε υψώματα των βουνών της Κορέας (όπου είχε υπηρετήσει) οι Αμερικανοί. Ζήτησε τότε και έλαβε την άδεια του αείμνηστου Μητροπολίτη Φιλίππων Χρυσοστόμου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών, αλλά και των τοπικών αρχών.
Οι στρατιώτες του Τάγματος Μηχανικού της μεραρχίας ανέλαβαν την κατασκευή του σταυρού και έκτοτε αυτός αποτελεί σημείο αναφοράς και τοπόσημο για την πόλη. Ο λόφος του Σταυρού, με ύψος 350 μέτρα, οφείλει τη μορφολογία του στη φύση, και το όνομά του στον τσιμεντένιο σταυρό που βρίσκεται στην κορυφή του.
Τη δεκαετία του 1990, ο σταυρός απόκτησε φωτιζόμενες επιφάνειες και σήμερα είναι ευδιάκριτος πρωί και βράδυ από τα περισσότερα μέρη της πόλης.
Στην Καβάλα ο Αθανάσιος Δασκαρόλης απέκτησε μια θαυμάσια σχέση με τις αρχές, τα σωματεία και την τοπική κοινωνία, μετείχε σε τοπικές δραστηριότητες και ειδικά σε θέματα αρωγής σε αναξιοπαθούντες πολίτες και παιδιά.
Ειδική αναφορά στην φιλοξενία σεισμόπληκτων παιδιών από την Ζάκυνθο, που είχε πληγεί από καταστροφικούς σεισμούς.
Φρόντιζε για τις ανάγκες του στρατεύματος και τις συνθήκες διαβίωσης τους. Με μέριμνα του ξεκίνησε η κατασκευή των στρατιωτικών οικημάτων στην συνοικία της Παναγίας.
Έδωσε ιδιαίτερο βάρος και στην ψυχαγωγία τόσο των στρατευσίμων και στελεχών όσο και των πολιτών. Δημιούργησε ομάδα ποδοσφαίρου και κατασκεύασε το κινηματοθέατρο “ΡΟΔΟΠΗ” απέναντι από το οικόπεδο της Στρατιωτικής Λέσχης.
Μεγάλο του έργο η θεμελίωση του κτιρίου της Στρατιωτικής Λέσχης Καβάλας, ένα εγχείρημα, δύσκολο για την εποχή, λόγο των ιδιαιτεροτήτων του εδάφους στη θέση που χτίστηκε. Η γνώση που είχε, ως μηχανικός βοήθησε πολύ σε αυτό.
Συνέδραμε αποφασιστικά στο άνοιγμα δρόμων, ακόμα και μέσα στην πόλη αλλά και στην σύνδεση της πόλης με το θέρετρο του Παληού.
Στο μεγάλο και πολυπληθέστατο στρατόπεδο για την εποχή (Ασημακοπούλου) ξεκίνησε την κατασκευή εκκλησίας με την ονομασία Αγία Τριάδα.
Ο Αθανάσιος Δασκαρόλης αποστρατεύτηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1954, όμως ο ίδιος συνέχισε να δραστηριοποιείται, προσφέροντας την πλούσια διεθνή εμπειρία του σε σχετικούς οργανισμούς με το ΝΑΤΟ, ενώ διετέλεσε γενικός γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκής Κινήσεως. Την διετία 1958-1960 ήταν τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας “Το Βήμα”, ενώ συμμετείχε ως ομιλητής σε σημαντικές εκδηλώσεις όπως στο Διεθνές Συνέδριο για την Άμυνα του ΝΑΤΟ που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 3 Νοεμβρίου 1966. Ως μέλος της Πανελλήνιας Εταιρίας Αυτοδιαθέσεως Κύπρου, είχε έμμεση εμπλοκή στις εξελίξεις του Κυπριακού Ζητήματος”.
—————————————————————————————-
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Ε.Α. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΑΣΚΑΡΟΛΗ
—————————————————————————————-
Ο Στρατηγός Αθανάσιος Δασκαρόλης γεννήθηκε στη Μεσσήνη στις 24 Δεκεμβρίου 1897 ως υιός του Γεωργίου Π. Δασκαρόλη και της Αικατερίνης Mιχαλοπούλου, και ήταν μικρότερος αδελφός των Δημητρίου, Παναγιώτη, Νικόλαου, Θεοδώρου, Βασιλικής, Ηλέκτρας και Αλεξάνδρας.
Σε ηλικία 19 ετών εισήχθη ως 40ός επιτυχών στη Σχολή Eυελπίδων, από όπου μετά από τριετείς σπουδές αποφοίτησε, ως 8ος της σειράς του, στις 26 Αυγούστου 1919 ως Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού.
Φοίτησε στη Εκτός της Σχολή Ευελπίδων φοίτησε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο ΕΜΠ.
Πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922), στον ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-1941) και στη μάχη του Ελ Αλαμέιν.
Μετά την απελευθέρωση σαν διοικητής τάγματος Εθνοφυλακής πήρε μέρος στα γεγονότα του Δεκέμβρη (1944) και ήταν μέλος της Ελληνικής Επιτροπής διασυμμαχικού ελέγχου της Γερμανίας.
Διετέλεσε ακόμη επιτελάρχης, διοικητής μεγάλων μονάδων και στρατιωτικός ακόλουθος στο Παρίσι.
Από τον Ιανουάριο μέχρι το Σεπτέμβριο του 1951 ήταν διοικητής του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην Κορέα και σύνδεσμος της ελληνικής κυβέρνησης στο Στρατηγείο Άπω Ανατολής.
Ο Αθανάσιος Δασκαρόλης προήχθη σε υποστράτηγο στις 23 Μαρτίου 1951 και ανέλαβε ως τελευταία μάχιμη θέση Διοικητής της ΧΙ Μεραρχίας Πεζικού με έδρα την Καβάλα (Νοέμβριος 1951-Δεκέμβριος 1953).
Στη μακρά στρατιωτική του θητεία οι απονεμηθείσες ηθικές αμοιβές ήταν εντυπωσιακές.
Ο Αθανάσιος Δασκαρόλης αποστρατεύτηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1954 . Ο Δασκαρόλης συνέχισε να δραστηριοποιείται προσφέροντας την πλούσια διεθνή εμπειρία του σε σχετικούς οργανισμούς με το ΝΑΤΟ, ενώ διετέλεσε γενικός γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκής Κινήσεως. Την διετία 1958-1960 ήταν τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας “Το Βήμα”, ενώ συμμετείχε ως ομιλητής σε σημαντικές εκδηλώσεις όπως στο Διεθνές Συνέδριο για την Άμυνα του ΝΑΤΟ που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 3 Νοεμβρίου 1966.
Ως μέλος της Πανελλήνιας Εταιρίας Αυτοδιαθέσεως Κύπρου, είχε έμμεση εμπλοκή στις εξελίξεις του Κυπριακού Ζητήματος.
Μετά τον θάνατό του, ο Αθανάσιος Δασκαρόλης κληροδότησε ένα κτήριο στον Δήμο Μεσσήνης σε κεντρικό σημείο της πόλης. Εκεί στεγάστηκε ο Δημοτικός Πολιτιστικός Σύλλογος “Στρατηγός Αθανάσιος Δασκαρόλης” και η βιβλιοθήκη της πόλης.
Προς τιμήν του Στρατηγού Αθανάσιου Δασκαρόλη, ο Δήμος Γλυφάδας έχει δώσει το επώνυμό του σε κεντρική οδό της πόλης.
Ο ίδιος ο στρατηγός υπήρξε συλλέκτης σπάνιων αντικειμένων μεγάλης αξίας, βιβλίων, σπάνιων όπλων και χαρτών μεγάλης ιστορικής αξίας.
Μια συλλογή του Στρατηγού Αθανάσιου Δασκαρόλη από χάρτες σχετικούς με την εκστρατεία στην Μικρά Ασία που δωρήθηκαν από την οικογένειά του και αξιοποιήθηκαν από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.
Ο Στρατηγός Αθανάσιος Δασκαρόλης διακρίθηκε για τις επιτελικές του ικανότητες, αλλά και τις οργανωτικές στις μονάδες Πυροβολικού που διοίκησε. Εκτός από τις διακρίσεις του στα πεδία των μαχών, ξεχώρισε για τις επιστημονικές γνώσεις του σε πολλά επίπεδα εκτός του στρατιωτικού. Για τον λόγο αυτό ανέλαβε υψηλές θέσεις στο εξωτερικό που απαιτούσαν ευρύτερα εφόδια από τα στενά στρατιωτικά.
Προς τιμήν του, ότι δεν συμμετείχε ποτέ σε κανένα από τα 13 στρατιωτικά κινήματα του μεσοπολέμου, ούτε συμμετείχε σε αυτά που ακολούθησαν, αλλά τίμησε τον όρκο του στην Πατρίδα και το Σύνταγμα.
Ο στρατηγός Αθανάσιος Δασκαρόλης απεβίωσε στις 28 Μαΐου το 1988.
—————————————————————————————-
Φωτογραφίες: Κώστας Σαραϊδάρης
