Καλημέρα σας. Κύριοι Υπουργοί, Δρ. Khalil, κυρίες και κύριοι, αγαπητά μου παιδιά, δεν ξέρετε πόσο χαρούμενος είμαι σήμερα που ένα προσωπικό μου όραμα μεταφράζεται επιτέλους σε πράξη.
Εδώ και πολλά χρόνια με απασχολούσε έντονα το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας. Δεν χρειάζεται να επαναλάβω τα στατιστικά στοιχεία, τα βλέπετε εξάλλου. Θυμάμαι κάθε φορά που πήγαινα σε παρελάσεις, έβλεπα, οπτικοποιούσα το πρόβλημα, περνούσαν νέα παιδιά μπροστά μου και έβλεπα πολλά παιδιά τα οποία ήδη, μικρά, ήταν παχύσαρκα.
Και βέβαια, η μία στατιστική την οποία πρέπει να έχουμε όλοι υπόψη μας έχει να κάνει με την πραγματικότητα ότι ένα παχύσαρκο παιδί είναι πάρα πολύ πιθανό να γίνει ένας παχύσαρκος ενήλικας.
Αντιμετωπίζουμε την παχυσαρκία ως ένα πρόβλημα υγείας, όχι ως κάτι το οποίο έχει να κάνει με την εμφάνισή σας. Αγαπάμε όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως εμφάνισης. Δεν κάνουμε καμία διάκριση, όμως ξέρουμε πολύ καλά ότι η παχυσαρκία είναι ένα μεγάλο βάρος, το οποίο κάνει τη δική σας τη ζωή δύσκολη και αν δεν αντιμετωπιστεί στα παιδικά χρόνια ενδεχομένως να την κάνει ακόμα δυσκολότερη όταν μεγαλώσετε.
Γι’ αυτό και είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που μπορέσαμε, με τη στήριξη του Υπουργείου και με την μεγάλη προσωπική προσπάθεια της Ειρήνης Αγαπηδάκη, να φτιάξουμε ένα συγκροτημένο πρόγραμμα αντιμετώπισης της παιδικής παχυσαρκίας, σε συνεργασία με την UNICEF.
Το είπε και ο Δρ. Khalil, ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα τα οποία έχει τρέξει η UNICEF μαζί με κράτος-μέλος. Ένα πρόγραμμα το οποίο παρουσιάσαμε σήμερα και το οποίο εκτείνεται σε πολλά διαφορετικά επίπεδα, αναγνωρίζοντας εξ αρχής ότι η παχυσαρκία ενός παιδιού δεν είναι επιλογή, είναι αποτέλεσμα του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μεγαλώνει.
Συχνά τα τρόφιμα εκείνα τα οποία είναι λιγότερο υγιεινά είναι και τα πιο εύκολα, είναι συχνά και τα πιο φθηνά. Άρα, είναι δεδομένο ότι υπάρχει μία άμεση συσχέτιση μεταξύ της παιδικής παχυσαρκίας και των εισοδημάτων του νοικοκυριού μέσα στο οποίο τα παιδιά μεγαλώνουν.
Γι’ αυτό και θέλουμε πρώτα και πάνω απ’ όλα να εκπαιδεύσουμε εσάς, τα παιδιά, στο τι πραγματικά είναι υγιεινή διατροφή και κυρίως να συνδέσουμε την υγιεινή διατροφή όχι με την έννοια της στέρησης, μπορούμε να τρώμε υγιεινά και να απολαμβάνουμε ακόμα περισσότερο το φαγητό μας. Αλλά πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε καν τελικά ποια είναι τα υγιεινά φαγητά, δεν τα βρίσκουμε συχνά στα κυλικεία των σχολείων, δεν έχουμε εμείς -και αναφέρομαι σε εσάς, στα παιδιά- την ενημέρωση την οποία χρειάζεται να έχετε για το τι σημαίνει πραγματικά να τρώει κανείς υγιεινά.
Γι’ αυτό και δίνουμε τόσο μεγάλη έμφαση στα προγράμματα που έχουν να κάνουν με το σχολείο και γι’ αυτό παρέχουμε και στους γονείς σας όλη εκείνη την υποστήριξη ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα όσο το δυνατόν στη ρίζα του.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του έχει να κάνει με το τι τρώμε και έχει να κάνει φυσικά και με το πώς κινούμαστε. Θέλω να ευχαριστήσω εδώ όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες που είναι σήμερα μαζί μας. Γιατί, πράγματι, πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να σας αποτρέπουμε από το να περνάτε πάρα πολλή ώρα στην οθόνη του κινητού σας. Όσο περισσότερη ώρα είστε στο κινητό σας τόσο λιγότερη ώρα θα είστε έξω, θα τρέχετε, θα αθλείστε.
Ως ένας άνθρωπος που έχει αγαπήσει τον αθλητισμό από πολύ μικρός, ξέρω πόσο σημαντική είναι η άθληση, όχι μόνο για τη σωματική σας υγεία αλλά για την ψυχική σας υγεία. Πόσο ευχάριστο είναι να συμμετέχει κανείς σε μια ομάδα, να μοιράζεται τη χαρά της νίκης, να διαχειρίζεται τον πόνο της ήττας. Ή πόσο ευχάριστο είναι να αθλείται και κανείς μόνος του, να βγαίνει έξω, να τρέχει ή να κάνει ποδήλατο και να αισθάνεται αυτή την ικανοποίηση της επαφής με τη φύση. Γι’ αυτό και η συμμετοχή των αθλητών μας σε αυτό το πρόγραμμα έχει τόσο μεγάλη, τόσο ξεχωριστή σημασία.
Και βέβαια, θέλουμε να εκπαιδεύσουμε και τους γονείς σας στο τι σημαίνει υγιεινή διατροφή και στο πόσο σημαντικό είναι να εντοπίζουμε τα προβλήματα της παιδικής παχυσαρκίας νωρίτερα παρά αργότερα.
Να μοιραστώ κι εγώ μαζί σας μια προσωπική ιστορία, εμπνευσμένος από τα πολύ ωραία λόγια της Ειρήνης. Κι εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρός τη μητέρα μου η οποία μονίμως μου έλεγε μια κουβέντα: «φάε παιδί μου». Πόσες φορές την έχετε ακούσει αυτή την κουβέντα; «Φάε παιδί μου», λες και αν έτρωγα λιγότερο θα συνέβαινε κάτι και θα ήμουν προβληματικός ή δεν θα αναπτυσσόμουν αρκετά γρήγορα.
Φαντάζομαι ότι όλοι μας, τουλάχιστον της δικής μας της γενιάς, έχουμε ακούσει αυτή την κουβέντα μεγαλώνοντας, αλλά πρέπει να έχουμε μια αίσθηση του τι πραγματικά είναι υγιεινό και σωστό βάρος. Πολλές φορές δεν την έχουμε. Πηγαίνουμε στον παιδίατρο και μας λέει ο παιδίατρος «ξέρετε το παιδί σας», το έχουν πει και σε εμάς, «το παιδί σας είναι πάνω από το μέσο όρο». Πρέπει να έχουμε μια αίσθηση τι σημαίνει αυτό και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Συγχαρητήρια, λοιπόν, θερμά, στο Υπουργείο Υγείας για το πρόγραμμα αυτό. Ευχαριστούμε τη UNICEF.
Και βέβαια, να κλείσω -εμπνευσμένος και από τον χώρο στον οποίο βρισκόμαστε- υπενθυμίζοντάς σας ότι το πρόγραμμα αυτό, το οποίο ξεπερνάει τα 30 εκατομμύρια ευρώ, υλοποιείται με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι μέρος του Σχεδίου «Ελλάδα 2.0».
Το λέω αυτό κυρίως για τα παιδιά τα οποία σήμερα είναι μαζί μας, γιατί βρισκόμαστε σε έναν χώρο στον οποίο πριν από 40 και κάτι χρόνια η Ελλάδα υπέγραψε τη Συνθήκη προσχώρησης στην ευρωπαϊκή μας οικογένεια. Να λοιπόν γιατί το Ταμείο Ανάκαμψης έχει τόσο μεγάλη σημασία και γιατί οι δράσεις του τελικά κατευθύνονται σε μια σειρά από εφαρμοσμένες πολιτικές που μπορούν να κάνουν τις ζωές όλων μας καλύτερες.
Και πάλι συγχαρητήρια, λοιπόν, για το πρόγραμμα αυτό και θα παρακολουθώ με πολύ μεγάλη προσοχή την εκτέλεσή του.
