Σημεία από τις συνεντεύξεις του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Παυσανία Παπαγεωργίου, στο Blue Sky την Παρασκευή 27/9/2024 και στην ΕΡΤ1 το Σάββατο 28/9/2024
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Παυσανίας Παπαγεωργίου, παραχώρησε συνέντευξη για τα ζητήματα της επικαιρότητας την Παρασκευή 27/9 στο BlueSky και την εκπομπή «Παρεμβάσεις» καθώς και το Σάββατο 28/9 στην ΕΡΤ1 και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κοτταρίδη, και μεταξύ άλλων επισήμανε:
Aπό τη συνέντευξη στον Blue Sky:
Για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη βελτίωση της ζωής των συνταξιούχων
Π. Παπαγεωργίου: Ακούμε κι από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για εκατομμύρια συνταξιούχους, για μηνιαίες πραγματικές ανάγκες, για τα χρήματα που έχει ανάγκη ένα σπίτι συνταξιούχων για να ζήσει, ενώ πολλές φορές επιβαρύνονται και με την υποστήριξη άλλων ατόμων μέσα στην οικογένεια. Άρα φτάνουμε σε ένα συμπέρασμα: ότι, αφενός από τα 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχων υπάρχουν εξακόσιες και επτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι ζουν με το χαμηλότατο ανταποδοτικό της εργασίας που έχουν δώσει όλα αυτά τα χρόνια, παίρνοντας μια σύνταξη η οποία δεν αρκεί για τίποτα. Και υπάρχει και ένα ποσοστό ανθρώπων που δυστυχώς είναι στα όρια της φτώχειας πλέον, παίρνοντας χρήματα λιγότερα από αυτά τα οποία χρειάζεται για να βγάλει το μήνα.
Άρα, από τα 2.5 εκατομμύρια συνταξιούχους που υπάρχουν σήμερα, τουλάχιστον το 1 εκατομμύριο – 1.250.000 παίρνει χρήματα με τα οποία δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας τις υποχρεώσεις της διαβίωσής τους. Άρα μιλάμε για το 45 με 50% όλων των ανθρώπων που ανήκουν στην τρίτη ηλικία και βρίσκονται στη σύνταξη, που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην καθημερινότητα τους. Τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό; Υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα ότι το συνταξιοδοτικό είναι υπό έκρηξη για περισσότερα από 10 χρόνια τουλάχιστον, με τις συνθήκες του μνημονίου και με τις προηγούμενες, και βλέπουμε ότι δημιουργεί συνθήκες περαιτέρω έκρηξης ή τουλάχιστον συνθήκες στις οποίες μπορεί να μεγαλώσει το πρόβλημα. Δεν θα μπω στο θέμα, γιατί γνωρίζετε και εσείς και σίγουρα οι συνταξιούχοι, πως έχουν δημιουργηθεί αυτές οι τρύπες. Γνωρίζουμε όλοι πως προσπαθούμε να καλύψουμε αυτές τις τρύπες, όμως σίγουρα επί μία δεκαετία δεν είναι αποδοτικό. Άρα θα πρέπει να μη στηριζόμαστε μόνο στην ανάπτυξη της οικονομίας και του ΑΕΠ, πολλές φορές χρησιμοποιώντας και την ίδια την δυναμική των συνταξιούχων, που τους ξαναβάζουμε μέσα στην οικονομία, αφού δεν μπορούμε να αναπτύξουμε την σύνταξη τους.
Το κράτος όμως χρησιμοποιεί τους ίδιους τους συνταξιούχους για να λύσουν το πρόβλημά τους. Άδικο. Χρησιμοποιούμε τα ταμεία του κράτους για να λύσουμε το πρόβλημα των ταμείων. Άδικο. Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει άμεσα, είναι αυτό το οποίο παίρνουν να μπορέσει να αντιστοιχίσει στην καθημερινότητά τους. Άρα η ακρίβεια, τουλάχιστον γι’ αυτές τις συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, πρέπει να μην είναι τόσο υπαρκτή όσο για την παραγωγική κοινότητα, όσων δουλεύουν. Άρα, πρέπει να ενισχυθούν φορολογικά.
Δεύτερον, αφού δεν υπάρχουν τα χρήματα για να βγάλουν την καθημερινότητά τους, πρέπει να ενισχυθούν οι υποδομές, τα νοσοκομεία, η περίθαλψή τους. Δεν μπορεί ταυτόχρονα να ακούμε για 800 αυξήσεις σε φάρμακα, όταν γνωρίζουμε ότι το 50% των συνταξιούχων δεν έχει να φάει. Άρα οι έμμεσες επιβαρύνσεις είναι πολύ σημαντικότερες από το να χρησιμοποιούμε ως εργατικό δυναμικό τους συνταξιούχους για να αναπτύξουμε το ΑΕΠ.
Για τον κίνδυνο στασιμοπληθωρισμού
Π. Παπαγεωργίου: Ο πίνακας τον οποίο δείξατε έχει ένα στοιχείο το οποίο είναι πάρα -πάρα πολύ σημαντικό: ότι σε χρόνια στα οποία έχουμε αυξημένο πληθωρισμό, ταυτόχρονα έχουμε μείωση της κατανάλωσης. Γιατί σας το λέω αυτό; Γιατί οδηγεί σε ένα δυσάρεστο φαινόμενο, το οποίο οι οικονομίες, και παγκόσμια και στην Ευρώπη, έχουν ξαναζήσει στο παρελθόν, το οποίο είναι ακόμα πιο επικίνδυνο και από την ίδια την ακρίβεια. Και αυτό είναι ο στασιμοπληθωρισμός. Εάν συμβεί αυτό, που όλοι βλέπουμε ότι δεν ασκείται κάποια πολιτική για να το αντιμετωπίσει, θα είναι ακόμα πιο δυσάρεστο και από αυτό που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τώρα, που είναι η καθαρή ακρίβεια. Ο κ. Γκλαβίνας έδωσε και ένα άλλο στοιχείο του στασιμοπληθωρισμού, το οποίο κινδυνεύουμε να το αποδεχτούμε ως δεδομένο: Το ολιγοπώλιο και τα μονοπώλια. (…) Άρα, μπαίνοντας σε ένα τέτοιο τούνελ θα δούμε ότι θα συνεχιστεί η μείωση της κατανάλωσης και του χρόνου, θα οφείλεται στο μειωμένο εισόδημα και στο κεφάλαιο το οποίο θα είναι διαθέσιμο, αλλά ταυτόχρονα θα οφείλεται και στον πληθωρισμό, ο οποίος συνεχίζει, ειδικά στη χώρα μας, και την αύξηση των τιμών από τα ολιγοπώλια και από την ενέργεια.
Από τη συνέντευξη στην ΕΡΤ1:
Για τους ισχυρισμούς του Μ. Βορίδη για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και για την «αύξηση» των καταθέσεων των νοικοκυριών
Π. Παπαγεωργίου: Άκουσα προ ολίγου τον ομιλητή από την ίδια αυτή θέση (σ.σ.: ήταν καλεσμένος στην ίδια εκπομπή), τον κ. Βορίδη, ο οποίος αναφέρθηκε, φέροντας δάφνες, στην εξέλιξη της οικονομίας και των καταθέσεων. Κοιτάξτε, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει και οφείλει και θα το κάνει: Θα λέει την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, παίρνω ένα πολύ μικρό στοιχείο από τις αναφορές της ΕΛΣΤΑΤ, η οποία αφορά τις τραπεζικές καταθέσεις. Ακούσαμε προ ολίγου ότι έχει αυξηθεί ο απόλυτος αριθμός των καταθέσεων, ότι υπάρχουν μεγαλύτερες ιδιωτικές καταθέσεις στις τράπεζες. Δείτε όμως και κάτι το οποίο δεν ειπώθηκε και οφείλει να το λέει η αντιπολίτευση: Πόσοι είναι αυτοί οι οποίοι βλέπουν στους λογαριασμούς τους μέχρι 1.000 ευρώ; Πόσοι είναι αυτοί οι οποίοι βλέπουν στους λογαριασμούς τους μέχρι 5.000 ευρώ καταθέσεις; Λέω αυτά τα νούμερα γιατί σκεφτείτε ότι αν γίνει κάτι μέσα σε μια μέρα, πού πρέπει να απευθυνθεί ένας Έλληνας πολίτης: το σύστημα της υγείας, το σύστημα της παιδείας, όλα χρειάζονται την υποβοήθηση, έτσι όπως υπάρχουν σήμερα, και από την ιδιωτική πρωτοβουλία, την οποία θα πληρώσει ο κάθε πολίτης μόνος του. Μπορεί να πληρώσει ο κάθε πολίτης μόνος του μια εγχείρηση με 1000 ευρώ στην τράπεζα; Μπορεί να πληρώσει δυσκολίες οι οποίες θα έχουν παραπάνω χρονική διάρκεια, με 5.000€, οι οποίες θα είναι όλες οι αποταμιεύσεις μιας οικογένειας; Όχι. Αλλά αυτό το ποσοστό, που δεν ακούσαμε από τον κ. Βορίδη, ξεπερνά το 75% των Ελλήνων. Δηλαδή, 75 με 80% των Ελλήνων έχουν καταθέσεις αυτή τη στιγμή, οι οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μια δυσκολία που μπορεί να προκύψει. Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το πρόγραμμα, έχει τον πάγιο κορμό του προγράμματος, του δημοκρατικού κόμματος, του αριστερού κόμματος, του κεντροαριστερού, της κεντροαριστερής οπτικής. Και θα συνεχίσει και θα το λέει πάντοτε. Θα βγούμε από τη δίνη των εσωτερικών εξελίξεων ξανά και θα επικοινωνήσουμε με τον κόσμο την πραγματικότητα.
Για το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη μέρα μετά την ολοκλήρωση των εσωκομματικών διαδικασιών για την εκλογή προέδρου
Π. Παπαγεωργίου: Δεν είναι κάτι το οποίο δεν έχει ξανασυμβεί. Είναι τόσο εύκολο όσο και δύσκολο. Έχει συμβεί και σε άλλα κόμματα, και σε μεγάλα κόμματα, ευρωπαϊκά, και στην Ελλάδα είναι μια διαδικασία η οποία είδαμε την προηγούμενη δεκαετία ότι έχει βρει διεξόδους. Το σημαντικότερο είναι από την επόμενη μέρα πώς προχωράει ο ΣΥΡΙΖΑ, με ποιο πρόγραμμα, με ποια πολιτική, με ποιον επικεφαλής και με ποια στοχοθεσία για ένα διάστημα το οποίο είναι μεγάλο μέχρι τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, οπότε θα έχει όλο το χρόνο και όλη τη δυνατότητα να επικοινωνήσει ξανά με τους πολίτες και να φέρει πάλι αυτούς που αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον δημοσκοπικά, φαίνεται να έχουν μείνει, περιμένοντας τις εξελίξεις, στην άκρη.
Για την αναδιάρθρωση του χώρου της Κεντροαριστεράς, τα δημοσκοπικά ευρήματα και αν, μετά την εκλογή νέου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορέσει να υπάρξει σύγκλιση και να υπάρξει μια πειστική πρόταση της Κεντροαριστεράς απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.
Π. Παπαγεωργίου: Πριν ένα χρόνο ακριβώς βρισκόμασταν πάλι σε μια τέτοια δυνητικά δύσκολη θέση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αισθανόταν τις πιέσεις και δημοσκοπικά και στον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Βρέθηκε προσωρινά και σε μονοψήφιο αριθμό κοντά στα Χριστούγεννα. Παρ’ όλα αυτά διατήρησε τη θέση του όταν βγήκε από τη δίνη των εξελίξεων, έκανε τις εκλογικές διαδικασίες, προχώρησε, πέρασε στα συνέδριά του και παρέμεινε στη 2η θέση τουλάχιστον στις ευρωεκλογές. Από κει και πέρα, το ότι επαναλαμβάνεται αυτό σε ένα χρόνο είναι λογικό να δημιουργεί σε πολλούς την ανησυχία και το φόβο αν θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να είναι πρωταγωνιστής στο χώρο του κέντρου και της αριστεράς. Από κει και πέρα, αν ξανακάνει τα ίδια βήματα, όπως πρέπει να κάνει, ώστε να κλείσει το εσωκομματικό πεδίο και να επικοινωνεί με όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κοινά, νομίζω ότι δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Εφόσον φτάσει ξανά σε αυτή τη θέση, την οποία θεσμικά διατηρεί, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και δημοσκοπικά, τότε πράγματι μπορεί να είναι ο πρωταγωνιστής στις εξελίξεις. Οι εξελίξεις συμπεριλαμβάνουν όλο το χώρο και φυσικά, πολύ σημαντικό, συμπεριλαμβάνουν και τις συνεργασίες κοινοβουλευτικά, τις οποίες ακατάπαυστα μέχρι και σήμερα, με τις καταθέσεις των νομοσχεδίων και των πρωτοβουλιών, δείχνει ότι θέλει τη συνεργασία, τουλάχιστον στα συγκεκριμένα θέματα που αφορούν τους χαμηλόμισθους, τους ανθρώπους οι οποίοι βάλλονται και πρέπει να βρουν μια διέξοδο στα προβλήματά τους.
