Στο τρίπτυχο «Φθηνή Εργασία για τους Πολλούς – Ανοχή στην Αυθαιρεσία – Επισφάλεια στην Πράξη» συνόψισε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, χαρακτηρίζοντας τον τίτλο του «Δίκαιη Εργασία για όλους» ως ένα σύντομο ανέκδοτο. «Η κυβέρνηση παρουσιάζει το 13ωρο σαν μια τεχνική διευθέτηση. Όμως, δεν είναι μια απλή ρύθμιση· συνιστά το πολιτικό αποτύπωμα μιας ευρύτερης συντηρητικής αντίληψης, που σκοπό έχει τη στρατηγική αποδόμηση της εργατικής νομοθεσίας, η οποία με αγώνες και θυσίες κατοχυρώθηκε», τόνισε. Επικαλέστηκε, μάλιστα, το υπόμνημα με το οποίο η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει ότι οι νέες ρυθμίσεις έχουν σκοπό την αύξηση του χρόνου εργασίας και ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο καθιστά σχεδόν αδύνατο ο εργαζόμενος να μπορέσει να αρνηθεί τις επιπλέον ώρες εργασίας. Ο κ. Ανδρουλάκης σημείωσε πως η νέα ρύθμιση έρχεται ως νέος κρίκος στην αλυσίδα μιας μεθοδικής αποδόμησης των εργασιακών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Υπενθύμισε ότι για δεκαετίες, η νομοθεσία προέβλεπε υπερωρία μέχρι τρεις ώρες την ημέρα και μόνο για λόγους έκτακτης ανάγκης, όμως η κυβέρνηση το 2023, άνοιξε την «πόρτα» επιτρέποντας εργασία ως 13 ώρες, μόνο εφόσον ο εργαζόμενος είχε δύο διαφορετικούς εργοδότες και τώρα το γενικεύει για εργασία σε έναν εργοδότη. «Αυτή είναι η μέθοδός σας: κάθε “ήσσονος σημασίας” αλλαγή σήμερα, γίνεται το “προηγούμενο” της επόμενης απορρύθμισης αύριο. Έτσι, σιγά-σιγά, ξηλώνετε το πουλόβερ της προστασίας της εργασίας νήμα-νήμα, διάταξη-διάταξη», επισήμανε, με αποτέλεσμα «οι Έλληνες να εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά να έχουν τη δεύτερη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη στους “27”». Ειδική αναφορά έκανε στην κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης και τη μη δυνατότητα των εργαζομένων να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία, στις κατά παραγγελία συμβάσεις εργασίας και στην αντικατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ατομικές συμφωνίες. Ειδικά για τις συλλογικές συμβάσεις, ανέφερε πως ενώ το 2008 κάλυπταν περίπου το 83% των εργαζομένων, σήμερα κυμαίνονται γύρω στο 26%, παρότι η Ευρωπαϊκή Οδηγία για επαρκείς μισθούς θέτει ως στόχο το 80%.
Όσο για την υπόσχεση της κυβέρνησης ο μέσος μισθός να φτάσει το 2027 στα 1.500 ευρώ, δηλαδή όσα ήταν περίπου το 2009, ο κ. Ανδρουλάκης σχολίασε πως «οι αξίες ανεβαίνουν, τα ενοίκια ανεβαίνουν, το κόστος ζωής απογειώνεται, η δημόσια υγεία φθίνει με αποτέλεσμα πολύ μεγάλη αύξηση των ιδιωτικών δαπανών, και εσείς λέτε ότι το 2027 θα φτάσουμε τον μέσο μισθό του 2009». Παρέθεσε, στη συνέχεια, στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι συντελείται η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου εις βάρος των πολλών και προς όφελος των λίγων:
– Το 2024 το μερίδιο των μισθών μειώθηκε στο 35% ενώ ήταν σχεδόν 37% το 2019.
– Αντίστοιχα, τα κέρδη αυξήθηκαν στο 50,2% από 48,3%.
– Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 52,4 δισεκατομμύρια, με τα 30 να κατευθύνονται στα κέρδη.
«Έχουμε μία ανάπτυξη-βούτυρο στο ψωμί των ολιγοπωλίων, εις βάρος χιλιάδων ανθρώπων, χιλιάδων οικογενειών που δεν βλέπουν τα οφέλη στην καθημερινότητά τους, στα εισοδήματά τους. Δεν βλέπουν τα οφέλη αυτά τα οποία εσείς ονομάζετε “ανάπτυξη”», επέμεινε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. κάνοντας λόγο για μια αλληλουχία πολιτικών επιλογών της Νέας Δημοκρατίας, «που έχουμε χρέος να σταματήσουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα. Διότι με εσάς θα χειροτερεύει η ζωή του ελληνικού λαού». Τόνισε πως μεταξύ των πέντε εθνικών στόχων που έθεσε το ΠΑΣΟΚ στη ΔΕΘ είναι η αξιοπρεπής εργασία για όλους και η δικαιότερη κατανομή πλούτου. «Ο στόχος μας είναι σαφής: η αύξηση του μεριδίου των μισθών στο ΑΕΠ κατά τουλάχιστον 1% ετησίως για τα επόμενα 5 χρόνια. Διότι μόνο έτσι η αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα μεταφραστεί σε περισσότερη ευημερία για τον εργαζόμενο και την οικογένειά του», είπε. Εν συνεχεία, παρουσίασε την τροπολογία που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, αποτυπώνοντας τις δεσμεύσεις μιας μελλοντικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η οποία δημιουργήσει άλλες συνθήκες στην ελληνική κοινωνία. Με αυτήν προτείνονται:
1. Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους.
2. Επέκταση και καθολική ισχύ των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.
3.Επαναφορά της μετενέργειας των συλλογικών συμβάσεων, ώστε να γίνει 6μηνη και ολική.
4.Επαναφορά της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, όπως ίσχυε πριν τη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας το 2019 προκειμένου να ενισχυθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συλλογικές συμβάσεις.
5. Παροχή φορολογικών και ασφαλιστικών κινήτρων σε επιχειρήσεις που θα καταρτίζουν επιχειρησιακές συμβάσεις.
«Επειδή εμείς είμαστε η παράταξη που θεμελίωσε το Εργατικό Δίκαιο στον τόπο, δεσμευόμαστε ως κυβέρνηση, να καταργήσουμε αυτήν τη νομοθεσία που περιφρονεί τον ελληνικό λαό και θέτει σε ομηρία τον εργαζόμενο. Εγγυόμαστε ένα πλαίσιο που θα προστατεύει και θα ενισχύει τον κόσμο της εργασίας, βάζοντας κανόνες για μια πιο ανθρώπινη ζωή και για δίκαιη αναδιανομή του πλούτου», τόνισε ο κ. Ανδρουλάκης.
Περισσότερα ΕΔΩ
Μέση Ανατολή: Θετικό βήμα η απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων – Μόνη βιώσιμη και δίκαιη λύση η συνύπαρξη δύο κρατών
Η απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων της Χαμάς, δύο χρόνια μετά την αποτρόπαιη τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023, αποτελεί μια ιδιαίτερα θετική και ενθαρρυντική εξέλιξη. Μετά από μια ανθρωπιστική καταστροφή ανυπολόγιστων διαστάσεων, που προκάλεσε τον θάνατο και τον βίαιο εκτοπισμό δεκάδων χιλιάδων αμάχων Παλαιστινίων και την ισοπέδωση της Γάζας, η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας -έστω με σοβαρή καθυστέρηση- οδηγεί σε ένα αναγκαίο βήμα στον δύσκολο δρόμο της ειρήνευσης στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ωστόσο, το βήμα αυτό δεν μπορεί να είναι το τελευταίο. Η διεθνής κοινότητα, και η Ελλάδα ως αναπόσπαστο μέλος της, οφείλουν να εργαστούν για την προώθηση της μόνης βιώσιμης και δίκαιης λύσης, της ειρηνικής συνύπαρξης δύο κρατών στην περιοχή, με την αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.
Περισσότερα ΕΔΩ
Εξεταστική/ΟΠΕΚΕΠΕ: Καμία ουσιαστική απάντηση από τον κ. Καπρέλη στις ερωτήσεις του ΠΑΣΟΚ
Ο πρώην Πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ, κ. Καπρέλης, απέφυγε να απαντήσει στις ερωτήσεις που του τέθηκαν από το ΠΑΣΟK για τη διαχείριση των ευρωπαϊκών ενισχύσεων, την καταπάτηση δημόσιων βοσκοτόπων, τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων και την εσωτερική λειτουργία του Οργανισμού, παρά την πολυετή θητεία του στον οργανισμό. Η στάση του επιβεβαιώνει ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ διοικούνταν «στο περίπου», χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, χωρίς διαφάνεια και χωρίς λογοδοσία. Ένας δημόσιος οργανισμός που διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ κοινοτικών πόρων λειτουργούσε με προχειρότητα και αδιαφορία για την εσωτερική του δομή. Ως εκ τούτου, για την ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και τη διοίκηση του κ. Καπρέλη η ενσωμάτωση 8 εκατομμυρίων στρεμμάτων επί πλέον επιλέξιμων βοσκότοπων με χαμηλή ξυλώδη βλάστηση σε εφαρμογή του Κανονισμού Omnibus (τέλος του 2017), δεν ήταν προτεραιότητα. Αποτέλεσμα της ολιγωρίας μέχρι το 2019-2020 ήταν η εκτόξευση εθνικού αποθέματος με βοσκοτόπια χωρίς ζώα αυτές της χρονιές. Ο κ. Καπρέλης επισήμανε ότι η τοποθέτησή του στη θέση του Προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν πολιτική απόφαση του τότε Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αποστόλου. Επιχείρησε, δε, να υποτιμήσει την υπέρμετρη αύξηση των δηλώσεων ζώων, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ήταν «λίγο τσιμπημένη»… Στην επίμονη ερώτηση των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ γιατί δεν έγιναν κρίσεις και επιλογές προϊσταμένων και διευθυντών από το 2011 ως το 2020, όπως προβλέπει ο νόμος, με αποτέλεσμα να διατηρούνται τα ίδια πρόσωπα σε νευραλγικές διευθυντικές θέσεις επί μία δεκαετία είπε ότι δεν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί «καθώς είχε άλλες προτεραιότητες». Αποκάλυψε, ακόμη, ότι ο πρώην Διευθυντής Τεχνικών Ελέγχων ήταν εκείνος που εισηγήθηκε την εγκύκλιο 80895/17.10.2019, η οποία περιόριζε τους ελέγχους των ενοικιαστηρίων αποκλειστικά βάσει του «νομότυπου» Ε9, μέτρο που οδήγησε σε πλασματικές δηλώσεις και καταχρήσεις, για την οποία φέρει και ο ίδιος ακέραια ευθύνης αφού την υπογράφει ως Πρόεδρος. Όπως επιβεβαίωσε, οι εκθέσεις εσωτερικού ελέγχου για υποθέσεις καταχρήσεων σε δημόσιους βοσκοτόπους δεν διαβιβάστηκαν στη Δικαιοσύνη, αλλά διαβιβάστηκαν από τον ίδιο στον Γ.Γ. του Υπουργείου και επέλεξε ο ίδιος να την παραδώσει στον επόμενο Πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠ και όχι στην Δικαιοσύνη (υπόθεση Μαγειρία).
Εξεταστική/ΟΠΕΚΕΠΕ: Η ένοχη σιωπή του κ. Ζερβού
Ένα πρωτοφανές περιστατικό σημειώθηκε στη σημερινή συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής. Ο πρώην αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Ζέρβος επέλεξε να μην απαντήσει στις ερωτήσεις του ΠΑΣΟΚ επικαλούμενος το δικαίωμα της σιωπής για να μην σχολιάσει όλα όσα έλεγε στις επισυνδέσεις με τους συνομιλητές του, την ώρα που απαντούσε κανονικά στις ερωτήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έκρυψε άλλωστε τη στενή του σχέση με τον κ. Αυγενάκη και ότι ήταν μέλος της ΟΝΝΕΔ και της ΝΟΔΕ Ηρακλείου και ότι αυτές του ιδιότητες οδήγησαν στον διορισμό του. Ο κ. Ζερβός δεν αμφισβήτησε τους διαλόγους, που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, απλώς δήλωσε ότι «δεν τους θυμάται». Δεν θυμόταν συνομιλίες εκατοντάδων σελίδων, στις οποίες φαίνεται να συντηρεί ένα δίκτυο εξυπηρετήσεων, στο οποίο είχε κεντρικό ρόλο ο πρώην Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αυγενάκη. Ο πρώην Αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ αρνήθηκε να δώσει εξηγήσεις για τις συνομιλίες του με ιδιώτες που αναζητούσαν βοσκοτόπια στη Θεσσαλία ιδιώτες που τελούσαν υπόδικοι και τελικά καταδικάστηκαν. Δεν απάντησε για τη σχέση του με προέδρους ομάδων ΚΥΔ, οι οποίοι φέρονται να λειτουργούν ως κομματικά δίκτυα της Νέας Δημοκρατίας. Παραδέχθηκε ότι τους γνώριζε, ωστόσο «είχε σβήσει» από τη μνήμη του τις εκατοντάδες συνομιλίες που είχε μαζί τους. Και, φυσικά, δεν τόλμησε να απαντήσει στο ερώτημα «του ενός εκατομμυρίου»: ποιος είναι ο «Μάκης» που αναφέρεται στις συνομιλίες και ποιο ρόλο διαδραματίζει στις πολιτικές συναλλαγές. Παρά τους διαλόγους που διαβάστηκαν από τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ζερβός δεν απάντησε αν υπήρξαν παρεμβάσεις σε πληρωμές και δεσμευμένα ΑΦΜ συγγενικών προσώπων. Απάντησε όμως σε πολύ ειδική ερώτηση για τις πληρωμές του πατέρα του και της μητέρας του πράγμα που σημαίνει ότι είχε πλήρη γνώση των διαλόγων. Δεν διευκρίνισε αν ενεργούσε ως «μεσολαβητής» που έβρισκε βοσκοτόπια και τα μοίραζε, όπως φαίνεται από τους διαλόγους της δικογραφίας. Δεν έδωσε καμία απάντηση για την συνεχή επικοινωνία του με πρόσωπα που φαίνεται να δρουν με πολιτικές εντολές, παρεμβαίνοντας στις υπηρεσίες του Οργανισμού. Ισχυρίστηκε ότι δεν είχε εις βάθος γνωριμία με τον κ. Γ Ξυλούρη, τον επονομαζόμενο «Φραπέ», όταν από τους του ατέλειωτους διαλόγους του όπως προκύπτει από την δικογραφία, προκύπτει ένα διαρκές «πάρε δώσε». Η σιωπή του κ. Ζερβού είναι παραδοχή ενοχής. Δεν πρόκειται να δραπετεύσει από την οφειλόμενη στην κοινωνία και στους έντιμους αγρότες λογοδοσία.
Προϋπολογισμός: Η κυβέρνηση εδώ και έξι χρόνια περνάει κάτω από τον πήχη που η ίδια θέτει
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εδώ και έξι χρόνια χάνει τους στόχους που βάζει, χωρίς καν να απολογείται. Στο μεσοπρόθεσμο του Ιουλίου 2021 είχε προβλέψει ανάπτυξη για τα έτη 2023-2025, σωρευτικά, στο 12,3%. Τελικά πέτυχες μόλις 6,3%. Αντίστοιχα για τις επενδύσεις παγίου κεφαλαίου είχε προβλέψει αύξηση 21,9% για το 2022, 15,5% για το 2023 και 15,1% για το 2024, αλλά έπεσε έξω καθώς προσγειώθηκε σε αύξηση 11,7% το 2022, 6,6% το 2023 και 4,5% το 2024. Μετά από τόσες αυτο-διαψεύσεις, περιμένει ως δια μαγείας οι επενδύσεις να αυξηθούν κατά 10,2% για να πετύχει ρυθμό ανάπτυξης το 2026 στο 2,4%, με την παραδοχή ότι θα καταφέρει να απορροφήσει όλους τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Ακόμα και αυτή η πρόβλεψη, όμως, συνιστά αποτυχία, όταν ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ως αντιπολίτευση, έλεγε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ανάπτυξη 4% το χρόνο για μία δεκαετία. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, μάλιστα, λένε και φέτος ακόμα ότι θα μπορούσαμε να τρέχουμε με 6%. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει όταν τα χρήματα δεν φτάνουν στην κοινωνία, αλλά πάνε σε λίγα χέρια και αυτά φεύγουν για να επενδυθούν στο εξωτερικό. Από το 2019 μέχρι το 2024, η ψαλίδα στη σχέση εισοδημάτων από κέρδη – από εργασία άνοιξε κατά 70%. Η Ελλάδα είναι προτελευταία στην Ε.Ε. στον δείκτη PPS (στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ εκπεφρασμένο σε μονάδες αγοραστικής δύναμη), με μειούμενη μάλιστα απόσταση από την τελευταία Βουλγαρία. Η κυβέρνηση έχει αποτύχει στο μέτωπο της ακρίβειας και της εκτόξευσης του κόστους ζωής. Την ίδια στιγμή, η ετεροβαρής σχέση έμμεσης – άμεσης φορολογίας και η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας αποτελούν τον ορισμό του άδικου φορολογικού συστήματος. Όσο για την επιχειρηματικότητα, μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, παραμένει εφιάλτης. Η ετήσια έκθεση του TMF Group τοποθετεί και πάλι πρώτη την Ελλάδα, ανάμεσα σε 79 χώρες, στον παγκόσμιο δείκτη πολυπλοκότητας στην επιχειρηματικότητα. Συγχρόνως, δεν αντιμετωπίστηκε καμία από τις διαρθρωτικές αδυναμίες, αντιθέτως αυτές χειροτέρευσαν. Επιδείνωση του δημογραφικού, χαμηλή παραγωγικότητα, επενδυτικό κενό, έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, υστέρηση στην ψηφιοποίηση και την καινοτομία, αδιαφορία για ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη. Η δημοσιονομική σταθερότητα δεν είναι υποκατάστατο της ανάπτυξης, όπως εσφαλμένα την αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση
