Ν. Γερμανού: Περάστε κύριε Πρόεδρε, μεγάλη μας χαρά, από δω περάστε. Είναι μεγάλη μας χαρά…
Κ. Μητσοτάκης: Η χαρά είναι δική μου και συγχαρητήρια για την ωραία σας εκπομπή και για τις ωραίες φιλοζωικές πρωτοβουλίες σας. Τα είδα αυτά τα δύο κουκλιά (είχαν παρουσιαστεί δύο σκυλάκια στην εκπομπή).
Ν. Γερμανού: Ναι, το ξέρω ότι θα το εκτιμούσατε, γιατί γνωρίζω πολύ καλά την αγάπη που έχετε κι εσείς και σαν άνθρωπος, αλλά και σαν Πρόεδρος και σαν Πρωθυπουργός έχετε κάνει πολλά σε αυτόν τον τομέα, έχετε κάνει πολλά.
Κ. Μητσοτάκης: Ναι και πρέπει να κάνουμε ακόμα περισσότερα.
Ν. Γερμανού: Ναι, πρέπει.
Κ. Μητσοτάκης: Υπάρχει μία σημαντική πρόοδος, έχουμε πια και μία Γενική Γραμματεία επιφορτισμένη με τα ζητήματα των αδέσποτων ζώων. Πιέζουμε πολύ τους Δήμους να είναι πιο συνεργάσιμοι και να αναλάβουν στα σοβαρά το έργο αυτό. Και, βέβαια, νομίζω ότι εκπαιδεύουμε συνολικά την ελληνική κοινωνία στο τι σημαίνει να είναι κανείς πραγματικά φιλόζωος. Και ως μία οικογένεια που έχουμε σκυλιά στο σπίτι, έχουμε σκύλο στο Μαξίμου, ξέρουμε πόσο μεγάλη χαρά μας δίνουν τα ζώα και πόσο επίσης μας παρηγορούν και μας ηρεμούν στις δύσκολες στιγμές μας.
Ν. Γερμανού: Έχω πάρα πολλά πράγματα να πω μαζί σας, έχω πάρα πολλά πράγματα να σας ρωτήσω. Κατ’ αρχάς θέλω να σας πω ότι επειδή η πλειοψηφία που βλέπει αυτή την εκπομπή είναι γυναικείο κοινό, θέλω να ξεκινήσουμε με τα της επικαιρότητας.
Κατ’ αρχάς θα μου επιτρέψετε να ευχηθώ περαστικά στην αδερφή σας, γιατί είδα την ανάρτησή σας το πρωί, την οποία συνοδεύσατε, όμως, και με κάτι που αφορά μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Δεν σταθήκατε μόνο στο πρόβλημα της αδερφής σας, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει καρκίνο στο μαστό, αλλά σε πρώιμο στάδιο γιατί το βρήκε έγκαιρα, άρα λοιπόν είναι αντιμετωπίσιμο.
Κ. Μητσοτάκης: Είναι δύσκολο, πάντα, για οποιονδήποτε να ακούει ότι ένα στενό του πρόσωπο αντιμετωπίζει έναν καρκίνο και ο λόγος για τον οποίο επέλεξα -σε συνεννόηση προφανώς με την αδερφή μου- να δημοσιοποιήσω τη δική της προσωπική ιστορία είναι ακριβώς για να αναδείξω τη σημασία της έγκαιρης πρόληψης και των εξετάσεων που μας επιτρέπουν να διαγνώσουμε τον καρκίνο του μαστού σε ένα πρώιμο στάδιο, ώστε να έχουμε πολύ μεγάλες πιθανότητες να τον κάνουμε καλά.
Και αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι εμείς εδώ και ένα χρόνο, μετά τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά, αποφασίσαμε ότι θέλουμε να δρομολογήσουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα προληπτικών εξετάσεων για τον καρκίνο του μαστού, το ονομάσαμε πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά».
Ν. Γερμανού: Το γνωρίζω, ναι.
Κ. Μητσοτάκης: Θα το γνωρίζουν -φαντάζομαι- και πολλές από τις κυρίες που μας ακούν.
Ν. Γερμανού: Σίγουρα, σίγουρα.
Κ. Μητσοτάκης: Σας έρχεται πια ένα μήνυμα από το ελληνικό κράτος να σας πει ότι μπορείτε να κάνετε δωρεάν μαστογραφία. Το πρόγραμμα αυτό ισχύει για όλες τις γυναίκες από 50 έως 69 ετών.
Πολλές έχουν κάνουν μαστογραφία πιο πριν γιατί η μαστογραφία συνίσταται πια από τα 40. Πολλές γυναίκες, όμως, δεν είχαν ξανακάνει ποτέ μαστογραφία. Και η δυνατότητα να κάνουν μαστογραφία σε μια δημόσια ή σε ιδιωτική δομή είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Και ξέρω, βέβαια, ότι υπάρχει πάντα φόβος. Λες «τώρα πού να πάω να ψαχτώ. Κι αν βρω κάτι;».
Ν. Γερμανού: Όλοι το φοβόμαστε.
Κ. Μητσοτάκης: Η απάντηση σε αυτό είναι ότι αν είναι να βρεις κάτι, καλύτερα να το βρεις νωρίς. Και πρέπει να σου πω -μου επιτρέπεις τον ενικό…
Ν. Γερμανού: Φυσικά, φυσικά.
Κ. Μητσοτάκης: Πρέπει να σου πω ότι από τις πρώτες μαστογραφίες που κάναμε εντοπίσαμε παραπάνω από 3.000 καρκίνους σε πρώιμο στάδιο. Σκέψου, 3.000 γυναίκες που δεν γνώριζαν ότι είχαν καρκίνο και τον βρήκαν σε πρώιμο στάδιο, με αποτέλεσμα να πρέπει να περάσουν τώρα από αυτή τη διαδικασία της θεραπείας, άλλοτε απαιτείται χημειοθεραπεία, άλλοτε εγχείρηση, άλλοτε και τα δύο, αλλά να ξέρουν ότι έχουν πολύ καλές πιθανότητες να γίνουν καλά.
Και η μεγαλύτερη πιστοποίηση ότι μπορούν να ξεπεράσουν την ασθένεια είναι οι δεκάδες χιλιάδες Ελληνίδες οι οποίες νίκησαν τον καρκίνο του μαστού. Είναι ο πιο διαδεδομένος καρκίνος και είναι πραγματικά αμαρτία να χάνουμε σήμερα -γιατί χάνονται ζωές, πεθαίνουν γυναίκες- επειδή δεν τόλμησαν, δεν ήθελαν, φοβήθηκαν να πάνε να κάνουν αυτή την εξέταση.
Ν. Γερμανού: Να το διαγνώσουν έγκαιρα. Θα μείνω λίγο στις γυναίκες, θα μείνουμε αρκετά στις γυναίκες -με την άδειά σας- γιατί διάβαζα και το πολύ ενδιαφέρον κείμενο του κ. Άκη Σκέρτσου για τις γυναικοκτονίες, για τις οποίες εχθές κιόλας το βράδυ μιλήσατε, ήταν και η παγκόσμια ημέρα εχθές για τις γυναικοκτονίες, για την εξάλειψη της έμφυλης βίας.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, μοιάζει να το έχει πάρει σοβαρά. Το μοιάζει δεν το λέω ειρωνικά, ξέρετε πώς το εννοώ, εννοώ φαίνεται να το έχει πάρει σοβαρά. Γίνονται κινήσεις. Ξεκινάνε παραρτήματα σε Αστυνομικά Τμήματα τα οποία θα ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με γυναίκες οι οποίες πάνε να καταγγείλουν και δεν θα έρχονται πια αντιμέτωπες με έναν αστυνόμο που θα τους λέει «πήγαινε αγάπη μου σπίτι σου τώρα και βρες τα με τον άντρα σου».
Έρχεται ένα Panic button στα χέρια μας πλέον, στα χέρια μιας γυναίκας που έχει κακοποιηθεί, το έχει καταγγείλει και πλέον θα υπάρχει μια εφαρμογή που θα είναι το «κουμπί του πανικού».
Κ. Μητσοτάκης: Ναι, είναι ένα σύνολο πρωτοβουλιών για να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα το οποίο πάντα υπήρχε. Όμως, τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες πια έχουν το θάρρος να καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά.
Ν. Γερμανού: Να μιλάνε.
Κ. Μητσοτάκης: Ξεκινώντας με τα ζητήματα που αφορούν το #MeToo, τα ζητήματα της σεξουαλικής παρενόχλησης, της σεξουαλικής κακοποίησης, μέχρι ζητήματα ακόμα πιο δύσκολα, πιο σκληρά: έμφυλη βία, βία εντός της οικογένειας, κακοποιητικοί σύζυγοι, σύντροφοι.
Αυτά πάντα συνέβαιναν. Αυτό το οποίο πιστεύω ότι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια είναι ότι οι γυναίκες έχουν το θάρρος και τη δύναμη να τα καταγγέλλουν και εμπιστεύονται περισσότερο -έχουμε βήματα να κάνουμε ακόμα- αλλά εμπιστεύονται περισσότερο το κράτος, ότι αν πάνε να κάνουν μία τέτοια καταγγελία, όπως πολύ σωστά είπες, δεν θα βρεθεί κάποιος να τους πει «άσε μας τώρα, γύρνα πίσω και βρες τα». Γιατί αυτή ήταν πολύ συνηθισμένη απάντηση.
Έχουμε στελεχώσει πια μία σειρά από κέντρα ενδοοικογενειακής βίας στα Αστυνομικά Τμήματα. Σήμερα το πρωί ήμουν σε ένα από αυτά στην Καλλιθέα. Με ιδιωτικές χορηγίες τα έχουμε φτιάξει τελείως διαφορετικά από ένα συνηθισμένο Αστυνομικό Τμήμα, πολύ πιο φιλικά, πολύ πιο ανθρώπινα. Είναι στελεχωμένα, σχεδόν αποκλειστικά από γυναίκες αστυνομικούς, εκπαιδευμένες. Και αυτό φυσικά έχει μία ξεχωριστή σημασία: μία γυναίκα να ξέρει ότι θα βρει όχι απλά κατανόηση αλλά και προστασία και φροντίδα.
Ν. Γερμανού: Και θα νιώθει και πιο άνετα με τη γυναίκα.
Κ. Μητσοτάκης: Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η γραμμή 15900…
Ν. Γερμανού: Πολύ σωστά.
Κ. Μητσοτάκης: …24 ώρες το 24ωρο, δέχεται καταγγελίες, δίνει κατευθύνσεις, από νομικές συμβουλές μέχρι άμεση παρέμβαση σε περίπτωση που μία γυναίκα πάρει και καταγγείλει περιστατικό το οποίο συμβαίνει εκείνη τη στιγμή.
Και θα έχουμε και πια στα χέρια μας και αυτή την ωραία εφαρμογή, λέγεται Panic button, για τις γυναίκες οι οποίες ήδη έχουν κακοποιηθεί. Είναι ουσιαστικά μία κρυπτογραφημένη εφαρμογή στο κινητό την οποία δεν χρειάζεται να την γνωρίζει κανείς παρά μόνο η ίδια η γυναίκα, το πατάει και χωρίς να καταλάβει κανείς οτιδήποτε ειδοποιείται αυτόματα η Αστυνομία. Μέσω γεωεντοπισμού ξέρουμε πού είναι το συγκεκριμένο κινητό και μπορεί, αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος και πρέπει κάποιος να έρθει στο σπίτι αμέσως να παρέμβει, να αισθάνεται η γυναίκα ότι έχει και αυτή την γραμμή άμυνας σε περίπτωση που πέσει θύμα μίας κακοποιητικής συμπεριφοράς.
Ν. Γερμανού: Αυτό είναι σωτήριο, δηλαδή για μία γυναίκα η οποία δεν μπορεί, ξέρετε, αυτό που λέει: «πού να πάω τώρα; Να κρυφτώ στο μπάνιο να μην πάρει χαμπάρι ο άντρας μου για να τηλεφωνήσω στην Αστυνομία», αυτή η εφαρμογή είναι σωτήρια.
Κ. Μητσοτάκης: Ναι, και δεν χρειάζεται να το ξέρει κανείς. Και σίγουρα δεν χρειάζεται να το ξέρει ο άντρας. Και βέβαια εγώ καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι και δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές οι γυναίκες «συγχωρούν» άντρες και επιτρέπουν συμπεριφορές που δεν θα έπρεπε να γίνουν ανεκτές. Υπάρχουν πάντα πολλές δικαιολογίες.
Πραγματικά πρέπει να ξεπεράσουμε αυτές τις προκαταλήψεις. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για καμία κακοποιητική συμπεριφορά. Αυτό συμπεριλαμβάνει όχι μόνο φυσική βία, αλλά και ψυχολογική βία και λεκτική βία. Γι’ αυτό έχουμε παρέμβει και στον Ποινικό Κώδικα, έχουμε κάνει τις ποινές για όλα τα αδικήματα αυτά πιο αυστηρές. Αλλά επιμένω πάρα πολύ στην εκπαίδευση των νέων παιδιών.
Ήταν πάρα πολύ ωραίο, χθες, στη μεγάλη εκδήλωση την οποία κάναμε, ένα βίντεο το οποίο ίσως κάποια στιγμή αξίζει τον κόπο να το παίξετε στην εκπομπή σας, από το Γ’ Γενικό Λύκειο Αιγάλεω. Παιδιά 16 και 17 χρονών πήραν την πρωτοβουλία να φτιάξουν ένα βίντεο για το θέμα αυτό.
Και πρέπει να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά από μικρά. Θα έλεγα πριν φτάσουν στην εφηβεία. Από το νηπιαγωγείο ξεκινάμε πια αυτού του είδους τις παρεμβάσεις για το τι σημαίνει σεβασμός, συνολικά σεβασμός και σίγουρα σεβασμός προς το άλλο φύλο και ειδικά προς τα αγόρια, ότι δεν είναι μαγκιά να συμπεριφέρεσαι ή να χρησιμοποιείς μία γλώσσα η οποία να είναι υποτιμητική για τις γυναίκες.
Ν. Γερμανού: Πολύ σωστά.
Κ. Μητσοτάκης: Και βέβαια δεν σου κρύβω ότι ενοχλούμαι και μερικές φορές -δεν το είπα χθες, αλλά θέλω να το πω σήμερα- ότι υπάρχουν δυστυχώς και κάποια είδη μουσικής τα οποία τα ακούν πολύ οι έφηβοί μας. Να μην την ονοματίσω, να μη τη χαρακτηρίσω, νομίζω ότι καταλαβαίνετε σε ποιους αναφερόμαστε.
Ν. Γερμανού: Καταλάβαμε όμως ποια εννοείτε, βεβαίως.
Κ. Μητσοτάκης: Η γλώσσα που χρησιμοποιούν για τις γυναίκες είναι απαράδεκτη. Λες και είναι αντικείμενα μόνο για σεξουαλική εκμετάλλευση.
Ν. Γερμανού: Κι όμως, είναι τόσο διαδεδομένη αυτή η μουσική, κ. Πρόεδρε.
Κ. Μητσοτάκης: Αυτό είναι σημαντικό όμως. Είναι σημαντικό ώστε να αναδείξουμε ότι αυτό το πρότυπο το οποίο αναδεικνύεται -εγώ είμαι ένας φιλελεύθερος πολιτικός, δεν πρόκειται ποτέ να βάλουμε περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης- αλλά τουλάχιστον να ξέρουμε ότι δεν είναι αυτό το μοντέλο το οποίο θέλουμε να έχουν, ειδικά τα νέα αγόρια, ή αυτό το πρότυπο που πρέπει να έχουν για τα κορίτσια.
Ν. Γερμανού: Ναι, καταλαβαίνω. Θέλω να πάμε σε ένα άλλο θέμα της επικαιρότητας. Να εξηγήσω κατ’ αρχάς στους τηλεθεατές μου ότι, όπως καταλαβαίνετε, ο Πρόεδρος και εγώ σήμερα δεν θα κάνουμε μία βαθιά πολιτική συζήτηση. Υπάρχουν άλλες εκπομπές που είναι αρμόδιες για να μιλήσουν με τον Πρωθυπουργό για θέματα -αν περιμένετε- άλλου είδους πολιτικής επικαιρότητας.
Θα κάνουμε μία πιο χαλαρή κουβέντα αλλά θα αγγίξουμε και θέματα επικαιρότητας. Παραδείγματος χάρη το θέμα της «Κιβωτού», το οποίο το χειριστήκατε με άμεσα αντανακλαστικά, ομολογώ, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την οικονομική διαφάνεια του πράγματος, δηλαδή τοποθετήθηκε αμέσως ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο από την κα. Δόμνα Μιχαηλίδου.
Τα παιδιά είναι ασφαλή αυτή τη στιγμή, κ. Πρόεδρε;
Κ. Μητσοτάκης: Ναι, είναι ασφαλή. Και το πρώτο μέλημά μας πάντα είναι να είναι ασφαλή τα παιδιά. Είναι μία υπόθεση δύσκολη.
Ν. Γερμανού: Πολύ.
Κ. Μητσοτάκης: Εγείρονται πολλά ερωτήματα και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προκαταλάβουμε τις έρευνες των αρμοδίων αρχών και ειδικά της Δικαιοσύνης και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα.
Όμως, είχαμε αρκετά δεδομένα στη διάθεσή μας για να προχωρήσουμε σε μία γρήγορη και τολμηρή κίνηση, να αλλάξουμε το Διοικητικό Συμβούλιο. Έχουμε τοποθετήσει ανθρώπους υψηλοτάτου κύρους, με πολλή μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση τέτοιων δομών. Άρα, μας ενδιαφέρει να δούμε και τι έγινε ως προς τα οικονομικά. Διότι αυτές είναι δομές που διαχειρίστηκαν μεγάλα ποσά χρήματος, πρωτίστως από ιδιωτικές δωρεές, να σιγουρευτούμε ότι τα παιδιά είναι ασφαλή και στη συνέχεια να δούμε με ποιον τρόπο πρέπει να διοικηθεί αυτή η δομή.
Με τελικό σκοπό, όμως, να έχουμε λιγότερα παιδιά σε δομές. Διότι το μεγάλο πρόβλημα εδώ και είναι διαχρονικό αυτό το θέμα, είναι ότι αυτές οι δομές πολλές φορές -και εγώ να δεχτώ ότι οι πιο πολλές πρωτοβουλίες ξεκινούν πάντα από καλή διάθεση- αλλά από ένα σημείο και πέρα αναπαράγονται στερεότυπα ότι τα παιδιά πρέπει να μένουν στη δομή γιατί είναι ο μόνος τρόπος να συντηρούνται οικονομικά οι δομές.
Αλλά δεν είναι αυτό το καλύτερο για τα παιδιά. Το καλύτερο για τα παιδιά, τελικά, είναι να φεύγουν από τις δομές και να πηγαίνουν σε κάποια οικογένεια, είτε με υιοθεσία είτε με αναδοχή. Αυτός πρέπει να είναι ο τελικός σκοπός. Προφανώς αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά προς τα εκεί κινούμαστε.
Και πρέπει να πω ότι αυτή ήταν πολιτική και της προηγούμενης κυβέρνησης. Γιατί ειδικά σε τέτοια θέματα θεωρώ αδιανόητο να μην μπορούμε να συμφωνούμε σε ορισμένες βασικές προτεραιότητες όταν συζητάμε για θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια και την υγεία των παιδιών μας.
Αυτή, λοιπόν, πρέπει να είναι η κατεύθυνση. Από εκεί και πέρα, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους οι οποίοι μπήκαν και διοικούν αυτή τη στιγμή την «Κιβωτό» οι οποίοι με ενθουσιασμό ανέλαβαν αυτή την αποστολή, γιατί περί αποστολής πρόκειται.
Ν. Γερμανού: Περί αποστολής πρόκειται, πολύ σωστά.
Κ. Μητσοτάκης: Αλλά πρέπει να δούμε, γιατί ακόμα είμαστε πίσω, έχουμε κάνει προσπάθεια να επιταχύνουμε τις διαδικασίες ειδικά της υιοθεσίας, όχι μόνο της αναδοχής. Και πρέπει -να το πω πολύ απλά- ένα ζευγάρι το οποίο θέλει να υιοθετήσει ένα παιδί να μην έχει σημαντικά προσκόμματα και η υιοθεσία να γίνεται γρήγορα και όσο το δυνατόν σε μικρότερη ηλικία.
Ν. Γερμανού: Και να αποφύγει και τον σκόπελο της γραφειοκρατίας κυρίως.
Κ. Μητσοτάκης: Ναι, εκεί έχουμε κάνει σημαντικά βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά υπάρχει δουλειά ακόμα να γίνει, αρκετή.
Ν. Γερμανού: Σε τι άλλα θέματα πιστεύετε ότι υπάρχει δουλειά; Δηλαδή αν σας έλεγα να μου πείτε ένα top 3 επιτευγμάτων της κυβέρνησης σε αυτά τα τέσσερα χρόνια και αν σας ζήταγα να μου πείτε σε δύο-τρία πράγματα ακόμα έχουμε δουλίτσα, τι θα μου λέγατε; Πρόχειρα, δε χρειάζεται…
Κ. Μητσοτάκης: Θα έλεγα να μείνω στο δεύτερο, γιατί νομίζω το τι έχουμε κάνει καλά θα αφήσω τους πολίτες να το κρίνουν.
Ν. Γερμανού: Έχετε δίκιο, πολύ ωραία.
Κ. Μητσοτάκης: Θα σου έλεγα ότι έχουμε πολλή δουλειά ακόμα να κάνουμε στην Υγεία. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δοκιμάστηκε στην πανδημία, έδειξε τις αρετές του αλλά και τις αδυναμίες του ταυτόχρονα. Και μετά την πανδημία υπήρχε και μία συνολική κούραση πιστεύω, μία εξάντληση όλων. Άρα, η παρέμβαση στην Υγεία σε όλα τα επίπεδα. Ξεκινώντας από την πρόληψη. Αυτά τα οποία λέγαμε, θα έλεγα και πριν από την πρόληψη: τι σημαίνει δημόσια υγεία, τι σημαίνει υγιεινή ζωή, υγιεινή διατροφή, άσκηση, πολιτικές κατά του καπνίσματος, πολιτικές κατά του αλκοόλ, να μην είναι τα παιδιά μας υπέρβαρα. Αυτές οι πολιτικές που θα μας βοηθήσουν να έχουμε πιο υγιή πληθυσμό.
Πηγαίνοντας στην πρόληψη, στην Πρωτοβάθμια Υγεία, στον Προσωπικό Γιατρό και μετά στα νοσοκομεία μας. Για μένα αυτό το νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όπως το οραματίζομαι, θα ήθελα να αποτελεί κεντρική προτεραιότητα, εφόσον οι πολίτες μας εμπιστευτούν και πάλι για μία δεύτερη τετραετία.
Πιστεύω ένας δεύτερος τομέας στον οποίο έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε είναι η Δικαιοσύνη. Και εκεί έχουν γίνει βήματα αλλά υπάρχει μια γενική αίσθηση -όχι αδικαιολόγητη, σε καμιά περίπτωση- ότι η Δικαιοσύνη καθυστερεί. Και δεν υπάρχει η εμπιστοσύνη που θα έπρεπε στη Δικαιοσύνη να εκδικάζει γρήγορα τις υποθέσεις.
Και επειδή η Δικαιοσύνη τελικά είναι το καταφύγιο των αδυνάμων, θεωρώ ότι και εκεί έχουμε ακόμα σημαντικά βήματα να κάνουμε.
Επίσης, ότι πρέπει να εντείνουμε την προσπάθειά μας σε έναν τομέα τον οποίο εγώ πιστεύω πάρα πολύ, που έχει να κάνει με τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος.
Έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα, αλλά η περιβαλλοντική μας ατζέντα είναι ταυτόχρονα και αναπτυξιακή ατζέντα και δημιουργεί καινούργιες θέσεις εργασίας, απαιτεί αλλαγές συμπεριφορών σε όλα τα επίπεδα. Είναι ένας τομέας στον οποίο πρέπει να δώσουμε, και εκεί, μεγάλη έμφαση.
Και να κλείσω με τα ζητήματα των δικαιωμάτων γενικά, της ισότητας. Εμείς έχουμε μια Εθνική Στρατηγική για την ισότητα των φύλων. Και δεν σου κρύβω ότι θα ήθελα και στα ζητήματα της πολιτικής συμμετοχής να έχουμε περισσότερες γυναίκες σε θέσεις ισχύος. Για τους διορισμούς στο Υπουργικό Συμβούλιο, φέρω εγώ την ευθύνη. Όμως για τη συμμετοχή των γυναικών στη Βουλή έχει ενδιαφέρον ότι παρότι έχουμε ποσοστώσεις στα ψηφοδέλτια, έχουμε πολλές γυναίκες στα ψηφοδέλτιά μας πια, τελικά όταν βλέπουμε τα αποτελέσματα έχουμε λιγότερες γυναίκες στη Βουλή.
Και επειδή οι γυναίκες είναι το μισό εκλογικό σώμα, μήπως τελικά σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν ψηφίζουν περισσότερες γυναίκες; Για σκεφτείτε το λίγο αυτό.
Ν. Γερμανού: Α, για να το σκεφτούμε λίγο αυτό, κυρίες μου. Για να το σκεφτούμε.
Κ. Μητσοτάκης: Θέλουμε περισσότερες γυναίκες στη Βουλή. Και γενικά αυτή η στρατηγική, μια μικρή πτυχή της οποίας είναι τα θέματα τα οποία συζητήσαμε πριν, αλλά έχει πάρα πολύ να κάνει με το πώς υποστηρίζουμε την εργαζόμενη μητέρα. Θεσμοί όπως η «Νταντά της Γειτονιάς», που τον δοκιμάζουμε τώρα για πρώτη φορά. Η δυνατότητα, παραδείγματος χάρη, μιας γυναίκας να πάει το παιδί της σε ένα βρεφονηπιακό σταθμό σε μια ιδιωτική εταιρία. Τώρα έχουμε ευρωπαϊκούς πόρους και θα φτιάξουμε πάνω από 100 βρεφονηπιακούς σταθμούς σε ιδιωτικές εταιρείες.
Καλή ώρα, έρχεσαι στο κανάλι και θέλεις να δουλέψεις, να ξέρεις ότι μπορείς να φέρεις το παιδί σου μαζί, να το αφήσεις κάπου, να έχει καλή φροντίδα..
Ν. Γερμανού: Καλή φροντίδα, να είναι ασφαλές, ναι.
Κ. Μητσοτάκης: Και να το πάρεις μετά. Ζητήματα όπως η επέκταση του ωραρίου των σχολείων μας για να μπορέσει αυτή η ισορροπία μεταξύ δουλειάς και οικογένειας να γίνει πιο βατή. Όλα αυτά είναι πάρα πολύ σημαντικά θέματα για μια κοινωνία η οποία αλλάζει, προοδεύει, εκσυγχρονίζεται.
Ν. Γερμανού: Μάλιστα. Έχετε πολλά πράγματα στο μυαλό σας για το μέλλον, αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Να ρωτήσω κάτι… Να πάμε σε πιο χαλαρές ερωτήσεις τώρα. Δηλαδή, για παράδειγμα, φιλοξένησα τις προάλλες τον Αντιπρόεδρο, τον κ. Γεωργιάδη, ο οποίος μου είπε ότι ασχολείται πολύ με τα social media, είναι πολύ ενεργός στα social media, του αρέσει…
Κ. Μητσοτάκης: Ναι, αυτό είναι προφανές, νομίζω.
Ν. Γερμανού: Είναι προφανές, βέβαια, του αρέσει να μπαίνει, να ασχολείται, απαντάει, κάνει.
Εσείς, ενώ είστε ενεργός και στο Twitter, ποστάρετε πράγματα, τις δράσεις σας κυρίως, δηλαδή τους λόγους σας, τι κάνετε, το πρόγραμμά σας περισσότερο, δεν είστε ο άνθρωπος που θα μπει να τσακωθεί, να απαντήσει, να κάνει.
Παρακολουθείτε τι σας γράφουν, κ. Πρόεδρε; Ή το αποφεύγετε;
Κ. Μητσοτάκης: Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν μία καλή πλευρά και μία σκοτεινή πλευρά. Η καλή πλευρά είναι προφανής: είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο, να ερχόμαστε σε επαφή με πολύ κόσμο, και σίγουρα η δυνατότητα και για έναν πολιτικό να μεταφέρει το μήνυμά του μέσω άλλων καναλιών. Είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Η σκοτεινή πλευρά είναι η τοξικότητα, είναι η χυδαιότητα, είναι τα ανώνυμα σχόλια, είναι αυτή η διάθεση, τελικά, μέσα από τα social media μερικές φορές να ακούμε μόνο αυτά τα οποία θέλουμε να ακούμε. Οι ίδιοι οι αλγόριθμοι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μας «σερβίρουν» περιεχόμενο το οποίο είναι πιο κοντά σε αυτά τα οποία πιστεύουμε, άρα είναι δύσκολο να βρεις την άλλη άποψη, θα ακούς τα ίδια και θα έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους που σκέφτονται όπως σκέφτεσαι εσύ, το οποίο δεν είναι πάντα υγιές.
Κοίταξε, από τη φύση μου δεν μου αρέσει πολύ να τσακώνομαι. Μου αρέσει η επιχειρηματολογία, η στέρεη επιχειρηματολογία, αλλά δεν είμαι άνθρωπος ο οποίος θα μπει και θα τσακωθεί. Δεν βλέπω πολύ τα σχόλια, διότι πολλές φορές έχεις δύο ειδών σχόλια, ξέρεις, έχεις ή «μπράβο, είσαι καταπληκτικός, είσαι απίθανος» ή «είσαι οτιδήποτε άλλο». Αλλά μερικές φορές βλέπω και ενδιαφέροντα σχόλια τα οποία ζητώ πάντα -γιατί δεν μπορώ να τα βλέπω εγώ- από το επιτελείο μου να τα φιλτράρουμε και αν είναι σοβαρές προτάσεις ή λογικά αιτήματα ή πράγματα τα οποία πρέπει να τα γνωρίζουμε, έχουμε ένα τρόπο να τα επεξεργαζόμαστε.
Ν. Γερμανού: Άρα, τον κόσμο, το τι θέλει ο κόσμος, το αν ο κόσμος είναι ευχαριστημένος ή θυμωμένος τον αφουγκράζεστε πώς; Κυρίως μέσω των περιοδειών φαντάζομαι, γιατί κάνετε πάρα πολλές περιοδείες, δηλαδή…
Κ. Μητσοτάκης: Νομίζω ότι κάνουμε πολλά. Καταρχάς οι μετρήσεις της κοινής γνώμης για εμάς έχουν μία σημασία, όχι τόσο για να δούμε σε τι ποσοστό είναι η Νέα Δημοκρατία. Αυτό έχει τη σημασία του, αλλά δεν είναι το πιο σημαντικό, είναι να καταλαβαίνουμε αν οι πολιτικές μας έχουν απήχηση και κυρίως πώς μπορούμε να βελτιωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι.
Αυτός είναι ο σκοπός. Να κάνουμε, ας πούμε, μία πολιτική όπως το «Καλάθι του Νοικοκυριού», που στην αρχή αντιμετωπίστηκε με μεγάλη καχυποψία, αλλά τώρα βλέπουμε -και νομίζω ότι μπορούν να το πιστοποιήσουν, φαντάζομαι, και πολλοί από τους τηλεθεατές σας που πηγαίνουν στο σούπερ μάρκετ- ότι πράγματι υπάρχει μία τάση σε πολλά προϊόντα να πέφτουν οι τιμές. Γιατί; Γιατί λειτούργησε ο ανταγωνισμός και έχουμε μεγαλύτερη διαφάνεια στις τιμές και αυτό βοήθησε.
Από εκεί και πέρα, όλοι μας έχουμε εργαλεία για να μπορούμε να ακούμε λίγο-πολύ τι λέει η κοινωνία. Έχεις όμως ένα δίκιο να λες ότι στις περιοδείες καταλαβαίνεις αμέσως, εισπράττεις το κλίμα της κοινωνίας.
Σήμερα το πρωί ήμουν στην Καλλιθέα, έκανα μια βόλτα, μπήκα σε μαγαζιά, μίλησα, άκουσα καλά πράγματα, άκουσα προβληματισμούς, έγνοια ας το πούμε για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τι γίνεται με το κόστος του ρεύματος, αν θα βγουν προγράμματα από το νέο ΕΣΠΑ για να τις στηρίξουμε.
Όλα αυτά είναι πολύ χρήσιμα, αρκεί να πηγαίνεις πάντα με διάθεση να ακούσεις κι όχι μόνο να σε ακούσουν, αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ν. Γερμανού: Πολύ σημαντικό είναι αυτό, πάντα εγώ πίστευα ότι κάθε πολιτικός πρέπει να ξέρει να ακούει. Στο τέλος μιας μέρας, όπου μπορεί να τύχει μία μέρα -για σας φαντάζομαι αρκετές μέρες, για κάθε πολιτικό- που όλα έχουν πάει στραβά. Αν τύχει σε μένα ξέρω ότι μπορώ να μπω σπίτι μου, να κλείσω τα κινητά μου, να κλείσω τα φώτα, να μην κοιτάω κανέναν, να κοιτάω το ταβάνι.
Εσείς την έχετε αυτή την πολυτέλεια; Στο τέλος μίας μέρας που όλα έχουν πάει στραβά και αισθάνεστε ότι το κεφάλι σας θα σκάσει, θα σπάσει, πώς το διαχειρίζεστε; Δηλαδή πώς αποφορτίζεται ο Πρωθυπουργός μιας χώρας μία μέρα που όλα έχουν πάει κατά διαόλου, ας πούμε;
Κ. Μητσοτάκης: Όχι διαφορετικά από ό,τι νομίζω θα έκανε ο οποιοσδήποτε έχει μία δυσκολία στη δουλειά του. Δηλαδή ο καθένας νομίζω έχει τους τρόπους του. Για εμένα είναι πολύ σημαντική η άθληση.
Ν. Γερμανού: Η άθληση, σωστό, η εκτόνωση.
Κ. Μητσοτάκης: Ειδικά αργά και όσο αργά το βράδυ, είναι σημαντική αυτή η εκτόνωση, ειδικά όταν τα πράγματα δεν έχουν πάει καλά και είναι συνηθισμένο αυτό στη δουλειά μας.
Και από κει και πέρα, νομίζω μία χαλαρή συζήτηση με τη γυναίκα μου, να καθίσουμε στο σπίτι, να δούμε κάτι στο Netflix, να φύγουμε από το κινητό, έχει σημασία αυτό, από μία ώρα και πέρα να μην είσαι στο Twitter…
Ν. Γερμανού: Τηλεόραση βλέπετε;
Κ. Μητσοτάκης: Ναι βλέπω τηλεόραση.
Ν. Γερμανού: «Σασμό» βλέπετε που είναι στην Κρήτη, όλο γυρισμένο Χανιά και τέτοια;
Κ. Μητσοτάκης: Έχω δει επεισόδια και βρίσκω ότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα σειρά, αλλά γενικά χαίρομαι γιατί η ελληνική τηλεόραση παράγει πολύ καλό περιεχόμενο. Κι επειδή έχουμε βοηθήσει τον κλάδο πολύ, χαίρομαι όταν βλέπω και σειρές τώρα που αρχίζουν να βγαίνουν στο εξωτερικό. Αλλά βλέπω ποδόσφαιρο, τώρα το Παγκόσμιο Κύπελλο…
Ν. Γερμανού: Εννοείται, εννοείται.
Κ. Μητσοτάκης: Είναι πολύ ωραίο το ότι στις 21:00, το βράδυ, υπάρχει ένα ματς για να δούμε, βλέπω Netflix, διαβάζω…
Ν. Γερμανού: Μουσική;
Κ. Μητσοτάκης: Μουσική ακούω, βέβαια. Αλλά ακούω μουσική όχι στο σπίτι συνήθως, ακούω μουσική πάντα στο αυτοκίνητο ή στις περιοδείες, στο αυτοκίνητο ή στο αεροπλάνο.
Ν. Γερμανού: Έχετε δύο κόρες και έναν γιο. Με τα παιδιά σας για ποιο λόγο θα τσακωθείτε, ας μην το πω τσακωθείτε, θα διαπληκτιστείτε συνήθως, αν γίνει αυτό;
Κ. Μητσοτάκης: Θα πρέπει να ρωτήσετε τα ίδια, αλλά για τους ίδιους λόγους που όλοι οι γονείς μπορεί να τσακώνονται με τα παιδιά τους. Γιατί μερικές φορές θέλουμε να είμαστε πιο παρεμβατικοί, γιατί θέλουμε να λέμε τη γνώμη μας πιο πολύ από ό,τι ίσως πρέπει, αλλά πάλι ξέρουμε ότι και να διαφωνούν τα παιδιά μας κάπου θα μας ακούνε. Η Μαρέβα παραπονιέται όταν δεν βρίσκει τα παιδιά και δεν την παίρνουν τηλέφωνο γιατί έχει τη φυσική έγνοια τού τι γίνεται.
Ν. Γερμανού: Καλά, είναι λογικό.
Κ. Μητσοτάκης: Έχω τρία παιδιά στο εξωτερικό, τα δυο δουλεύουν και το ένα σπουδάζει, οπότε πάντα υπάρχει αυτή η έγνοια.
Ν. Γερμανού: Έχω μια παραγγελιά από τον γιο σας. Δεν ξέρω αν ο μουσικός μου επιμελητής είναι έτοιμος για το τραγούδι. Μου είπε να σας βάλω αυτό το τραγούδι, είναι παραγγελιά. Λέει με αυτό το τραγούδι με μεγάλωσε, ακόμα το σιγοτραγουδάει. (Ακούγεται το μουσικό απόσπασμα)
Κ. Μητσοτάκης: Αυτό πρέπει να είναι κανείς πολύ «ψαγμένος» για να ξέρει τι είναι.
Ν. Γερμανού: Είναι «Star Wars» δεν είναι;
Κ. Μητσοτάκης: Είναι μια μουσική υπόκρουση από το «Star Wars» που είναι το ringtone μου.
Ν. Γερμανού: Με αυτό χτυπάει το κινητό σας;
Κ. Μητσοτάκης: Ναι.
Ν. Γερμανού: Θα τρελαθώ.
Κ. Μητσοτάκης: Είναι μια σκηνή από το πρώτο «Star Wars», την οποία ακούγαμε πάντα με τα παιδιά μου και μας διασκέδασε πάρα πολύ, γιατί είναι μια μπάντα από κάτι παράξενα τέρατα που παίζουν αυτή τη μουσική.
Ν. Γερμανού: Ναι, ναι.
Κ. Μητσοτάκης: Και πάντα όταν ακούμε αυτή τη μουσική μας θυμίζει άλλες…
Ν. Γερμανού: Είπε ότι τον διασκεδάζει πάρα πολύ. Και πριν πάμε στα δώρα, γιατί σας έχουμε και δώρα, κ. Πρόεδρε, όπως καταλαβαίνετε, έκανε μια ανάρτηση το Luben προτείνοντας στην κυβέρνηση τι άλλα «Καλάθια», εκτός του νοικοκυριού, θα μπορούσε να εντάξει στο πρόγραμμα. Το «καλάθι της παραλίας», το «καλάθι του μπαρ» κλπ., «της ταβέρνας».
Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, απάντησε, ναι. Προτείνει λοιπόν το Luben τι άλλα καλάθια και ο Πρόεδρος απάντησε «λείπουν τα ντολμαδάκια». Γέλασα πάρα πολύ, πρέπει να σας πω. Πώς σας ήρθε και απαντήσατε στο Luben, «λείπουν τα ντολμαδάκια»; Με τον επίσημο λογαριασμό…
Κ. Μητσοτάκης: Κατ’ αρχάς είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορείς να γελάς, να έχεις χιούμορ και να αυτοσαρκάζεσαι.
Ν. Γερμανού: Εννοείται, εννοείται, συμφωνώ.
Κ. Μητσοτάκης: Αν παίρνεις τον εαυτό σου πάρα πολύ στα σοβαρά αρχίζεις και «το χάνεις» λίγο. Ναι, γενικά κάνουμε και τέτοιες πλάκες στο γραφείο. Νομίζω ήταν μια έμπνευση της στιγμής. Δεν ξέρω ποια είναι η αντίδραση, πάντως πρέπει να σου πω ότι επειδή το Luben κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα σατιρική δουλειά…
Ν. Γερμανού: Ναι, σατιρική δουλειά.
Κ. Μητσοτάκης: …και επειδή δεν υπάρχει πιτσιρίκι 15 χρόνων το οποίο να μην μου μιλάει για ντολμαδάκια, κατέληξα ότι αυτό μάλλον πέρασε ως μήνυμα, οπότε τουλάχιστον να το οικειοποιηθώ κιόλας.
Ν. Γερμανού: Λοιπόν, τα δώρα σας, κ. Πρόεδρε. Το πρώτο είναι αυτό ακριβώς που συζητάμε. Είναι ένα βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά, ένα παραμύθι και έχει να κάνει λίγο με αυτό που συζητάμε. Ποιος να μου το έλεγε ότι θα δίνω δώρα στον Πρωθυπουργό.
Κ. Μητσοτάκης: Μάλιστα, «Τα 88 ντολμαδάκια».
Ν. Γερμανού: «Τα 88 ντολμαδάκια» του Ευγένιου Τριβιζά λοιπόν. Είμαι βέβαιη ότι θα το απολαύσετε. Είναι πάρα πολύ ωραίο και κάποια στιγμή αργότερα που θα γίνετε παππούς μπορεί να τους το διαβάζετε. Πολύ αργότερα ή μπορεί και όχι τόσο αργότερα. Δεν ξέρουμε.
Κ. Μητσοτάκης: Η κόρη μου είναι 25, μπορείς να βγάλεις τα συμπεράσματά σου και ο γιος μου 24. Η μικρή μου είναι 19, έχουμε εκεί λίγο.
Ν. Γερμανού: Ένα φλιτζάνι για να πίνετε τον καφέ σας το πρωί. Διαπίστωσα πριν χρόνια, όταν ξεκίνησα αυτή την εκπομπή με hashtag το #kalytera, ότι μοιραζόμαστε το ίδιο hashtag. Το ξέρετε εσείς αυτό; Το #kalytera είναι και δικό σας και είναι και της εκπομπής μας. Και το «Mr. President» είναι από την ταινία του Κλιντ Ίστγουντ.
Κ. Μητσοτάκης: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Είμαι συλλέκτης.
Ν. Γερμανού: Χαίρομαι πάρα πολύ. Και ένα δώρο για τον Πίνατ. Δεν θα μπορούσαμε να μην πάρουμε ένα δώρο για τον Πίνατ. Παιχνίδι είναι. Κάνει και έτσι (θόρυβο). Είναι μια φωτογραφική μηχανή για να συνηθίσει τα φλας της δημοσιότητας.
Κ. Μητσοτάκης: Τα έχει συνηθίσει ήδη και με το παραπάνω. Θα σου πω πόσες μέρες θα αντέξει. Αλλά δεν νομίζω πολλές.
Ν. Γερμανού: Δύο;
Κ. Μητσοτάκης: Ευχαριστώ πάρα πολύ και ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Ν. Γερμανού: Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κ. Πρόεδρε. Πραγματικά ήταν πολύ ευχάριστη η κουβέντα μαζί σας. Εύχομαι υγεία, πραγματικά, και δύναμη για να πετύχετε όλα όσα έχετε στόχο.
Κ. Μητσοτάκης: Και για να κλείσουμε από εκεί που ξεκινήσαμε, για τις γυναίκες που θα πάρουν το μήνυμα να κάνουν τις μαστογραφίες τους και δεν έχουν κάνει, μία μεγάλη παράκληση, να μην φοβηθούν.
Ν. Γερμανού: Να το κάνουν. Σας ευχαριστώ θερμά.
Κ. Μητσοτάκης: Εγώ ευχαριστώ.
Κοινοποίηση
Αρχείο
Αρχείο
