Το ανέκδοτο μέχρι σήμερα στην Ελλάδα βιβλίο για την διεθνή σωματεμπορία “Esclavas del Poder: Trata sexual” της Μεξικάνας ηρωίδας της μαχητικής δημοσιογραφίας Λίντια Κάτσο, η οποία έχει πληρώσει μέχρι σήμερα ακριβά την τόλμη της να έρθει σε σύγκρουση με το κράτος, προκειμένου να αποκαλύψει τις διασυνδέσεις του με το οργανωμένο έγκλημα που θησαυρίζει από την εξαναγκαστική πορνεία.
Η διεθνική σωματεμπορία (όπως έχει μεταφραστεί στην Ελλάδα ο όρος sex trafficking) είναι ένα επικερδέστατο έγκλημα, τρίτο σε εισπράξεις μετά το λαθρεμπόριο όπλων και απαγορευμένων ουσιών (ναρκωτικών), το οποίο απευθύνεται στον πολύ κόσμο, από τον οποίο αντλεί πελάτες (έναν στους τρεις σεξουαλικά ενεργούς Έλληνες άντρες, περίπου, υπολόγισε σαν πορνοπελάτη, ο καθηγητής Γρηγόρης Λάζος, στο βιβλίο του «Πορνεία και διεθνική σωματεμπορία στη σύγχρονη Ελλάδα»). Το έγκλημα αυτό, που πολλοί θεωρούν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, επηρεάζει άμεσα την κοινωνική, πολιτική και πνευματική κάθε χώρας και την καθημερινή ζωή του κάθε ατόμου, γιατί τα εκατομμύρια των πορνοπελατών κυκλοφορούν ανάμεσά μας και σχετιζόμαστε μαζί τους, είτε γιατί είμαστε συγγενείς τους είτε γιατί έχουμε κάποια φιλική ή επαγγελματική συναλλαγή μαζί τους, στην περίπτωση π.χ. που είναι αστυνομικοί, ταξιτζήδες, δικαστές, παπάδες, μαρμαράδες, σοβατζήδες, επιχειρηματίες, καθηγητές κ.ο.κ. Κι όμως, αυτή η πανταχού παρούσα θλιβερή πραγματικότητα, όπως και η σεξουαλική ζωή του κάθε ατόμου, αποτελεί «ταμπού», δηλ. κάτι απαγορευμένο να αναφέρεται ή να συζητιέται από όλους. Μόνο όσοι επαγγελματικά ασχολούνται με την δίωξη ή την ρύθμισή του, όπως οι αστυνομικοί, οι γιατροί, οι καθηγητές, οι σχετικές Μ.Κ.Ο., οι πολιτικοί κλπ., έχουν το δικαίωμα να συζητούν γι’ αυτό το πανταχού παρόν έγκλημα, χωρίς να υποχρεώνονται να αισθάνονται ενοχή και ντροπή. Ακόμα και τα θύματα πρέπει να ντρέπονται να μιλάν γι’ αυτό το έγκλημα, σύμφωνα με τις επικρατούσες απόψεις. Και βέβαια πρέπει να ντρέπονται και οι πορνοπελάτες, σύμφωνα με τις επικρατούσες απόψεις, κάτι που τους βολεύει ιδιαίτερα, όπως βολεύει κάθε εγκληματία το να κρύβει το έγκλημά του. Όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αντιμετωπίζουν τους άλλους στα λόγια, όπως αντιμετωπίζουν τις εξαναγκαστικά εκδιδόμενες κοπέλες, απειλώντας τους, αν εκνευριστούν, ότι «θα τους γ… από μπρος και από πίσω», «θα τους γ… τον κ…» κλπ. Μου έχουν τύχει κι εμένα τέτοιοι, δηλ. έχω και προσωπική πείρα.
Παρά την τεράστια επιρροή που ασκεί η εγχώρια και διεθνής σωματεμπορία στην πολιτική, κοινωνική, πνευματική και καθημερινή ζωή της Ελλάδας, και παρά το γεγονός ότι όσοι κατηγορούνται γι’ αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ή δεν μπαίνουν ποτέ στη φυλακή (όπως ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. Γεωργιάδης) ή δεν καταδικάζονται, όπως οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι της αλυσίδας φούρνων «Το Χωριάτικο», εκτός αν πρόκειται για αλλοδαπούς, και αυτοί σπάνια. Ακόμα πιο σπάνια να μπει στην φυλακή, έστω για λίγους μήνες, κάποιος Έλληνας, όπως ο αστυνομικός Μπουγιούκος και ο επιχειρηματίας Μίχος. Ελάχιστα βιβλία σχετικά με αυτό το έγκλημα κυκλοφορούν, όπως το «Πορνεία και διεθνική σωματεμπορία στη σύγχρονη Ελλάδα», του Γ. Λάζου, το «Σεξ τραφικιγκ» του Σίνταρθ Καρά, το «Προς πώληση» της Μέγκαν Στέφενς, το «TRAFFICKING» της Αντωνίας Ποθουλάκη, το «Προσεγγίζοντας το φαινόμενο του trafficking» της Λιόπης Αμπατζή, το «Εμπόριο γυναικών : Πορνεία, μαστροπεία και εκμετάλλευση» της Πάολα Μοντζίνι, το «Πουλώντας την Ολγα» της Louisa Waugh. Και από αυτά, μόνο το «Προς πώληση» της Μέγκαν Στέφενς, αναφέρεται σε προσωπικές εμπειρίες του θύματος αυτού του εγκλήματος. Στην καλύτερη περίπτωση κάποια δημοσιογράφος ή καθηγήτρια έχει συλλέξει σχετικές αφηγήσεις, όπως η Louisa Waugh.
Αυτήν την θλιβερή σπανιότητα βιβλίων γι’ αυτό το έγκλημα, ήθελα να καλύψω όταν αποφάσισα να μεταφράσω στα ελληνικά την αγγλική μετάφραση του βιβλίου της Λίντια Κάτσο “Δούλες της εξουσίας”:Slavery Inc.: The Untold Story of International Sex Trafficking. Η Λίντια Κάτσο (Lydia Cacho) είναι παγκόσμια γνωστή για τους αγώνες της ενάντια στην παιδική πορνογραφία και στην διεθνή (ή διεθνική αν θέλετε) σωματεμπορία, για τους οποίους είχε μεγάλο προσωπικό κόστος.
Στην ίδια κατηγορία και θεματική:
[Μετάφραση] merc – Ο Υποβιβασμένος Mιλάει Γαμώτο!
Μετάφραση – merc [Judith’s Dagger]: Κι όμως! Οι Υποτελείς Μιλάνε!
Ούτε προστάτες, ούτε αφέντες. Λίγα λόγια για τα εξάρχεια, τους βιασμούς και τις μαφίες.
Πατριαρχική δικαιοσύνη και φεμινιστικές αντιστάσεις
από Φίλιππας Κυρίτσης 23/12/2022 10:40 μμ.
Αν και η Ελλάδα, στην οποία δεν ήρθε ποτέ η Λίντια Κάτσο, όπως και η Τουρκία, στην οποία πήγε, είναι χώρα όπου οι νταβατζήδες και γενικά το οργανωμένο έγκλημα έχουν διαβρώσει σε βάθος τον κρατικό μηχανισμό, με συνέπεια να είναι στην πλειοψηφία των καταγγελομένων περιπτώσεων, πάνω από το νόμο (π.χ. τα μπουρδέλα που σφραγίζονται, την άλλη μέρα λειτουργούν κανονικά κλπ.), αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποιος κόσμος που αγωνίζεται με αυταπάρνηση ενάντιά τους και επίσης ένα ευρύτερο μέρος του κοινού που υποστηρίζει αυτόν τον αγώνα και εμπνέεται από αυτόν.
Στον αγώνα ενάντια στους νταβατζήδες, ένστολους ή όχι, πρωταγωνιστούν οι φεμινίστριες, όπως απέδειξε και η αποκάλυψη της εγκληματικής δράσης του ένστολου Μπουγιούκου. Μεταξύ αυτών των φεμινιστριών, σε βάθος χρόνου, θέση πρωταγωνίστριας έχει η Σίσσυ Βωβού που δραστηριοποιείται στην φεμινιστική συλλογικότητα, η οποία διαχειρίζεται το site Το Μωβ. Η Σίσσυ Βωβού έχει καταγράψει ένα μεγάλο μέρος αυτών των αγώνων σε ένα εξαιρετικό βιβλίο με τον τίτλο “Πατριαρχική δικαιοσύνη και φεμινιστικές αντιστάσεις“, το οποίο θεωρώ απαραίτητο να διαβαστεί από όλες και όλους, οι οποίοι αγωνίζονται ενάντια στο έγκλημα αυτό κατά της ανθρωπότητας που είναι γνωστό σαν διεθνής σωματεμπορία.
Νομίζω, ότι για όσες και όσους δεν το ξέρουν, την καλύτερη παρουσίαση του βιβλίου αυτού κάνει η ίδια η συγγραφέας του, στο σύντομο κείμενο που ακολουθεί:
Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει δεκαεννέα υποθέσεις βίας διαφόρων ειδών κατά των γυναικών που έλαβαν χώρα τη δεκαπενταετία 1998 έως 2012, με τη δικαστική διερεύνηση κάποιων από αυτές να συνεχίζεται μέχρι πρόσφατα. Είναι οι σημαντικότερες υποθέσεις στις οποίες ενεπλάκη με δράσεις συμπαράστασης και αλληλεγγύης το φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα, ή τουλάχιστον το κομμάτι του φεμινιστικού κινήματος στο οποίο συμμετείχα προσωπικά. Αφηγείται και προσπαθεί να αναλύσει βάρβαρες πράξεις που γίνονται γύρω μας και περικλείει πολύ πόνο, πολλή βία σωματική και ψυχολογική, μερικές ασθενείς νίκες και κάποιες μεγάλες ματαιώσεις.
Μπορεί το βιβλίο να είναι προσωπική μου δουλειά, ωστόσο κάθε άλλο παρά προσωπικό είναι. Παρουσιάζοντας το χρονικό κάθε υπόθεσης, προσπάθησα να ανασυνθέσω μέσα από τη διαρκή παράθεση πηγών τη δουλειά και τον αγώνα χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι έδρασαν είτε κατά μόνας είτε οργανωμένοι σε συλλογικότητες. Εκεί που μπαίνει μια πιο προσωπική διάσταση είναι το κομμάτι των αξιολογήσεων, το οποίο ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο έχω φροντίσει να είναι ευδιάκριτο.
Η παράθεση των στοιχείων της κάθε υπόθεσης είναι συνήθως αρκετά λεπτομερής. Μέσα από την περιγραφή των δράσεών μας ρέει και η πολιτική που υποστηρίζαμε και η οποία μας ενέπνεε. Προκύπτει μέσα από τις ανακοινώσεις που παραθέτουμε, ολόκληρες ή τμήματά τους, ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούσαμε -και καταφέρναμε σε κάποιον βαθμό- να ευαισθητοποιήσουμε τμήματα της κοινωνίας για την αλληλεγγύη, για την επίτευξη των στόχων στην κάθε συγκεκριμένη υπόθεση, για τη συγκρότηση ενός δυνατού φεμινιστικού κινήματος.
Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες
